Deze jas is als mijn huis
hij zit mij gegoten
beschermt mij
zo veilig als in een kluis
Maar de laatste tijd
vallen de gaten erin
raak ik delen van
mijzelf kwijt
Ook herinneringen
aan haar die ik bemin
De kleermaker
kan het repareren
maar is het dan
nog wel dezelfde jas
moet ik dan
nieuwe dingen leren
een ander worden
terugkijken naar wie
ik was
Nieuwe herinneringen
maken
met andere mensen
andere vrouwen
maar ik ben bang
mijzelf kwijt te raken
dat zou ik niet eens
een ander wensen
Laat ik dat eens beschouwen
Ik ben gevormd
door dat wat ik meemaakte
verworden tot wie ik ben
door mijn ervaringen
als ik kwijt raak
wat mij heeft gevormd
wie ben ik dan nog
dus ik verzet mij
tegen het gewraakte
met alle goede
bedoelingen
weerstand tegen
dat wat mij vervormd
een verzetsbeweging
in mijn hoofd
verdoofd
vechtend tegen het onwelkome
de veranderingen
het vreemde in mijn geest
de bezetter van wie ik ben geweest
Maar overmacht maakt
dat ik slechts sporadisch
aan de oppervlakte komen mag
Dat ik dan zie wat mij raakt
wat ik verlies
Heroïsch
knokkend in loopgraven
uiteindelijk
betaal ik toch
het gelag
trek ik mijn jas uit
als laatste
weloverwogen besluit