Gemeenschapszin

Ik woon in een mooie ruim opgezette wijk. De Vlindervallei in Oosterhout. Mooie omgeving met bos en water in de buurt. Veel groen in de wijk. Volgens mij ook leuke buren.

Althans, dat deel wat ik ervan tegenkom en denk te kennen.

En daar zit hem nou net de crux. Want dat zijn er maar weinig. Oh, ik zwaai naar iedereen die voorbij komt (volgens mij word ik “dat zwaaiend mannetje achter zijn laptop op nummer 27” genoemd) en groet iedereen maar er is eigenlijk geen echt buurt gevoel. Nu hoeft het van mij ook weer niet als een volksbuurt te zijn waarbij iedereen bij elkaar te pas en te onpas binnenloopt via de achterdeur maar iets meer contact zou wat mij betreft wel mogen.

Toen ik hier pas kwam wonen was er een schitterend buurtfeest. Half Oosterhout sprak er schande van maar dat terzijde. Er waren optredens, bier- en eettentjes en een hoop gezelligheid. Kortom, een klein festival eigenlijk. Even dacht ik dat het met de gemeenschapszin wel goed zat. Daarna werd al snel duidelijk dat het toch wat anders zou zijn. Er zijn wel kleine clubjes hoor. Directe buren of een aantal moeders die samen de kinderen naar school brengen maar een wat grotere samenhang ontbreekt eigenlijk. Kan ook haast niet anders, het is een echte forenzen wijk. In de ochtend zie je de wijk leeglopen (of beter gezegd, leeg racen). Overdag wordt de wijk bevolkt door oppasoma’s en – opa’s en ‘s avonds komt de hele meute weer terug. Het is lastig om in een dergelijke setting een ‘sociale cohesie’ te bereiken, een samenleving met oog voor elkaar.

Het gevolg van de huidige maatschappij.

Kan het ook anders dan? Ja, natuurlijk wel. Ook voor wijken als deze zijn er legio mogelijkheden. Facebook groepen bijvoorbeeld of WhatsApp groepen. Onlangs kwam er een nieuw initiatief voorbij. Nextdoor.nl. Een sociale media site maar dan voor buurtgenoten. Een wijk wordt opgegeven en iedereen in de wijk kan zich er dan bij aanmelden. Je kunt er gezellig chatten, artikelen te koop of te ruil aanbieden, hulpvragen uitzetten (wie kan er oppassen of wie helpt even met de boodschappen want ik heb mijn been gebroken dat idee zeg maar) of gewoon kennis maken met elkaar. Wie ben je, wat doe je enzovoorts. Lijkt me een leuk initiatief. Eigenlijk een Facebook in het klein. Beperkt tot je eigen buurt en de direct omliggende buurten.

Hoe komt het dan van de grond? Nou, niet. Je hebt 21 dagen de tijd om een aantal andere leden te werven (buren uitnodigen etc.) anders houdt het op. En dat is nu het lastige stuk. Hoe doe je dat als je niemand kent of in ieder geval veel te slecht kent om dit soort uitnodigingen toe te sturen? Wordt het misschien gezien als spam? Gaan ze het niet als ongewenst beschouwen en word je al snel aangeduid als “die enge vent op 27”?
Overigens kan het wel werken. Er zijn succesverhalen te vinden op de site en ik heb het gezien bij een vriendin van me in Breda waar er wel voldoende leden waren. Maar volgens mij zijn dit wijken waar al een vorm van gemeenschapszin is. Een wijkhuis (wat mijn wijk niet heeft) of meer directe contacten doordat niet iedereen overdag de wijk uit vlucht. Maar voor Vrachelen Zuid-West (zoals de Vlindervallei wordt aangeduid) komen er nog echt mensen tekort.

Wij, als mensen, hebben die onderlinge verbintenis nodig. Een mens is van nature een sociaal dier. Niet iedereen in dezelfde mate of op dezelfde manier maar onderling contact hebben we allemaal nodig. Een roedeldier. Bij gebrek aan lokale sociale contacten creëren we een eigen roedel met huisdieren en vrienden, al dan niet ver van ons wonend. Nu kan dat tegenwoordig ook makkelijk. We zijn allemaal mobiel met auto of openbaar vervoer komen we redelijk ver en ook de fiets is nog goed te doen. Maar onze buren, mensen naast ons wonend kennen we eigenlijk bijna niet meer.

Jammer eigenlijk.