Ik wil, ik weeg, ik kies. Ik overweeg keuzes en verwerp ze om uiteindelijk iets anders te kiezen. Ik maak van simpele zaken halszaken. Keuzes maken hoort daarbij. Ik ben kattenminnend hondenopafstandhoudend maar diervriendelijk. Ik kies de dieren die ik dicht bij mij laat komen zoals ik kies voor dieren die net als ik kieskeurig zijn. Soms eindigt dat in niet gekozen worden. Een keuze voor het leven is nu eenmaal niet gemakkelijk.
Ik ben strikt non-fumeur, rookvrij. Een keuze waar menigeen mij in mijn jeugd om schamperde, om jaren later mij te complimenteren terwijl ik slechts dacht aan de geur van tabak die mij absoluut niet bekoren kon. Als gezondheid een reden was had ik ook gekozen voor een gezonder dieet maar helaas bevestigt mijn adipeus postuur een andere keuze.
Ik kies vaak de linkerkant van het spectrum omdat de rechtse kant mij te beklemmend is. De keuzes daar zijn vaak materialistisch en niet humanistisch. Er wordt gekozen voor harde lijnen terwijl ik juist zo geniet van zachte rondingen en minder daadkrachtige taal, een taal die vaak eindigt in beelden die tientallen jaren op netvliezen achterblijven.
Maar dat alles, en meer, zijn mijn keuzes. Ik kies voor vriendelijk, zacht en matig en dat is vaak niet de makkelijkste keuze. Soms ben ik echter keuze moe. Keuzestress neemt het dan over en laat ik de keuzes aan anderen over. Het is soms zo verleidelijk om geen keuze te hoeven maken, maar ook dat is een keuze…