Een overvloedig zonlicht stroomt over een slapende straat. De zon staat in strakblauwe hemel. Hij (of zij) doet zijn best de koude te verdrijven al staat hij (of zij) eigenlijk al te ver van ons af. Maar de donkerte verdrijft hij (of zij) met gemak. Het licht verspreidt vreugde, hoop. Een belofte van een toekomst.
De toekomst is soms zichtbaar als het licht de sluier ietsjes doorzichtig maakt. Een tipje oplicht waaronder we een glimp op kunnen vangen van wat ons te wachten staat. Optimisme verspreidend over dingen die nog niet zijn gebeurd. Over vergezichten die nog niet zijn gezien.
Maar het licht verblindt soms ook. Maakt haast onzichtbaar wat er wel is. Net zoals de donkerte dat doet. Ergens in het midden is de schemering waarin alles is zoals het werkelijk is. Niet te licht, niet te donker. Niets verborgen, niets versterkt. Een bestaan zonder oordelen. Koud noch warm, licht noch donker. Beiden zijn even welkom. Schemering is het samensmelten van de twee. Een overgang van het een naar het ander. In beide richtingen.
Je hoeft slechts te kiezen in welke richting je meebeweegt.
Bijbehorende podcast: https://soundcloud.com/waltherligtvoet/een-overgang-van-het-een-naar-het-ander
Foto: Free nature Stock via Pexels