Het is vroeg in de ochtend. Half zeven. Ik drink iets dat op koffie lijken moet. Voor de verandering is mijn uitzicht niet mijn tuin, werkkamer of woonkamer maar zie ik vanaf een balkonnetje een aantal bomen en tussen de takken door andere appartementsgebouwen. Ook de geluiden om mij heen zijn anders: lawaaieriger, minder vogelgeluiden, meer verkeersgeluiden.
Ik heb mijn woonplaats tijdelijk ingewisseld voor een andere. Zij, die negenennegentig kilometer verderop woont, heeft hulp nodig bij het opleveren van de woning die zij een maand geleden nog thuis mocht noemen. Nu moet ze een andere woning leren vertrouwen zodat ook die het predicaat ‘thuis’ mag ontvangen. Het is kleiner dan de vorige maar voor mij voelt het huiselijker aan.
Ik ben gevoelig voor dat soort dingen.