Vervroegde voorjaarsschoonmaak

Ontspullen… jawel.. ook ik.. Opruimen, uitzoeken, wegdoen wat weg kan, of het nu weggooien, weggeven of verkopen is, om uiteindelijk te behouden wat behouden moet blijven. Zowel fysiek als mentaal. Door de jaren heen verzamelt een mens nogal wat fysieke memorabilia en mentale herinneringen. Een verzameling waar zo nu en dan best eens de bezem door mag. Je zeult het allemaal mee door je hele verdere leven heen en uiteindelijk heb je er niets aan, anders dan last. Of het nu een vol huis is of een vol hoofd.

Mijn werkkamer is daar een voorbeeld van. Vol met oude kasten die op hun beurt weer vol staan met oude studieboeken. Boeken die ik nimmer meer aanraak, deels vanwege de verouderde inhoud en deels omdat ik het vak waartoe ze opleiden volstrekt niet meer wens uit te oefenen. Aangezien ik nu een nieuw vakgebied aan het ontdekken ben en mijzelf daar weer in wil verdiepen zal ik ruimte moeten maken.

Maar ja…. boeken… die gooi je niet weg.. dat is pure heiligschennis…

Weggeven heeft weinig zin, de meeste studieboeken zijn gedateerd en degenen die dat niet zijn brengen niets anders op dan de kiloprijs van oud papier. De kennis die ik ooit uit die boeken haalde zit echter nog in mijn hoofd. Soms handig omdat ik nog steeds met dat vakgebied te maken heb in het dagelijks leven. Computers zijn immers niet meer weg te denken in onze samenleving. Het vervangen van deze kennis door andere, nieuw opgedane kennis, van een totaal ander vakgebied is de enige manier om daarmee af te rekenen. Althans deels, want het is helaas nog steeds niet zo dat we herinneringen en onthouden lessen even simpel kunnen wissen.

Natuurlijk moet er ruimte zijn voor zaken die een glimlach op mijn gezicht toveren of herinneringen aan warmte en liefde naar boven halen. Maar er is ook een hoop wat weg kan. Wat weggegooid of vergeten mag worden. Waar geen ruimte meer voor hoeft te zijn in mijn huidige leven. Zo creëer ik weer ruimte voor nieuwe ervaringen en spullen die op dit moment van belang zijn.  

Goed.. de bezem dus door alle opslagruimtes. Of het nu de zolder, gangkast, boekenkast, schuur, hippocampus of mijn neocortex betreft.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven

Gelieve mijn rechten te respecteren.