Wandelen door een bos, zwemmen in open water
aanraking en dan weer los, een weerzien, tot later
diezelfde dag en dan een ademteug vol zeelucht,
pootjebaden in de branding, geen wind, geen zucht.
De glimlach vol belofte, een ondeugende oogopslag,
de gedachte aan een gelofte, afgelegd op net zo’n dag
vol verwarrende verwachting. Een nacht, broeierig,
gedeelde lakens tot het ochtendgloren en stoeierig
het bed verlaten om gedroogd zweet te spoelen.
Een afscheid voor even. Tot een weder voelen.