Of ik even langs Barendrecht wilde rijden om iets op te halen. Ik kwam er toch langs op weg naar Schiedam.
“Ja, natuurlijk kan ik dat.”
Met knikkende knieën stapte ik in mijn auto. Mijn eerdere poging deze week strandde nog voor ik vertrok. Een kapotte accu omdat het ding te lang had stilgestaan. Dit was poging twee. Het was alweer een aantal weken geleden dat ik een langere afstand gereden had en dan ook nog naar een bekend adres. In de tussentijd bleek de maximumsnelheid verlaagd, werd er op onverwachte plaatsen gewerkt aan de weg en bovendien kende ik geen van beide adressen waar ik heen moest rijden. Het stressniveau was dus hoog. Ik neem liever de trein als ik de kant van Rotterdam op moet. Stukken prettiger en rustiger.
Maar kasten neem je zo lastig mee in een trein.