Ha Walther,
helemaal mee eens wat je hier schrijft. Alleen die alcohol hoeft er van mij niet bij. Wil je het eens wagen, een etentje in Deventer met een prima kok, met een minimum aan alcohol? Je bent welkom! En wij zorgen voor nog een paar interessante gasten! (alleen de kok weet dit nog niet 🙂 – maar is er altijd voor in!
Nelleke
Op Facebook verdrinkt het nogal in het grote geheel. Toch zeker als je al een overactieve timeline hebt. Overigens roep ik niet op om dat Nextdoor te omarmen hoor. Ik benoem ook andere mogelijkheden. Ik zie echter wel de toegevoegde waarde van Nextdoor in al is het op beperkte schaal.
Beste Walther,
Dank voor je reactie.
Het doet me denken aan de nieuwe van Claudia: “Ik mis je zo graag.”
Soms is het nodig om te stoppen en dat kan dan beter op het hoogtepunt. Er zullen voor ons mooie herinneringen overblijven.
Een lieve groet van Kee.
Ach heden en eenlieve vent is zoooo fijn! Ik ben blij met mijn “te lieve” vent, al 13 jaren lang, soms moet ik hem beschermen tegen zijn lief zijn, maar hij beschermt mij ook. Klootzakken heb ik ook gehad,nee dan een lieverd, echt.
Lijkt me heerlijk dat een man volop in contact staat met zijn lieve, beschermende kant! Ach ja, voor beide sexen geldt dat het fijn is als alles in balans is. Daar werk ik bij mezelf ook aan. Vroeger kon ik nooit echt boos zijn. Ik was het wel maar wist het niet en voelde het niet, wel verdriet. Nou het boos zijn, voel ik nu volop en dan sla ik soms weer te ver door. Ook niet fijn!
Sowieso schrijf ik inderdaad zoals ik praat in mijn blogposts. Ik probeer dat wel te vermijden in mijn korte verhalen. Maar dank voor de tip want dit realiseer ik me nog te weinig. Een aandachtspunt, dat zeker.
Bij alles hoort een balans, niet te lief, niet te dominant, alles waar TE voor staat…
Ik vind het vervelend als een man TE dichtbij komt, ook in vriendschappen, je moet wel kunnen ademen, maar dat kan ook zijn dat het dan niet DE juiste is.
Zo ontmoette ik ooit iemand die echt TE dichtbij kwam dat was unheimisch. Ach lief is fijn en op ieder potje past een dekseltje bij deze te lieve man in dit verhaal was het dekseltje er blijkbaar nog niet.
Wow Walther, wat heb ik een bewondering voor jou. Je kwetsbaar op durven stellen is moeilijk. Ik vind het in elk geval een van de lastigste dingen. En waarschijnlijk zonder dat je het weet, neem je mij met je verhalen regelmatig op sleeptouw. Ik kom uit mijn comfortzone door een tekening bij het verhaal te maken, ook al denk ik dat me dat nooit gaat lukken. Dank je wel daarvoor, hopelijk blijf je nog lang mijn inspiratiebron!
Ik zit nu met een rood hoofd van verlegenheid.. maar dank je Annemiek. Het is inderdaad een van de moeilijkste dingen. Maar het helpt mij. Ook al is het soms zwaar. Ik ben zeker van plan te blijven schrijven. Ik hoop dat die schrijfsels jou en anderen ook blijven inspireren. Zo niet, dan hoor ik dat ook graag want dan doe ik namelijk iets niet goed ;-).
Ha Walther, jouw enthousiasme en openheid is voor ons inspirerend. Fijn dat je erbij was en dat de blogspecial aanstekelijk heeft gewerkt 😉 Je schrijft dat het bloggen in de snelle ICTwereld wordt beschouwd als een uitingsvorm die al ‘een eeuwigheid bestaat’ maar dat je ondanks dat toch nog veel nieuws hebt kunnen leren. Dat is natuurlijk ook onze drijfveer en daarnaast willen we anderen inspireren en uitnodigen om te schrijven. Wat we nodig hebben is – zoals Renate Dorrestein het uitdrukt- ‘kilometers maken’. En ja, daarmee ben je bent goed op weg! Tot ziens in het schrijfcafé van juni. Het thema is dan ‘je inleven’.
Oh wat lief! Hopelijk ga je nu de lezers vinden waar je zo naar op zoek bent. Veel succes en vooral veel plezier met schrijven. Het gaat je in ieder geval uitstekend af!
Dat je moest gaan bloggen was trouwens maar een grapje 🙂
Nee hoor, dat is natuurlijk niet waar. Zoals jij met bloggen uit de startblokken bent gevlogen ( en om in de metafoor te blijven: op meerdere banen tegelijk), verraadt dat het bloggen en jij elkaar gevonden hebben en nu in een innige omhelzing over de hele aardbol dansen.
Respect hoor! (En ik heb er veel plezier in alles te volgen).
Ik ben inderdaad met een vliegende start begonnen ja. En heb gewoon enorm plezier in het schrijven. Ik heb nog veel te leren maar ben blij dat ik er wel wat mee ben gaan doen. Dank Peter voor je woorden en je motivatie.
Krant en radio hebben vandaag al interesse getoond voor dit initiatief. Is hier vanochtend iets gebeurd dat ik heb gemist? 🙂
Maar het klopt helemaal wat je zegt over bijeenkomsten en nieuwe energie. Die twee uurtjes vlogen dan ook voorbij alsof het slechts enkele minuten waren.
Ha Walther,
Zoals je ziet heb ik je blog ondertussen gevonden. Wat leuk dat je de moeite hebt genomen om te bloggen over het schrijfcafé! Hoe de deelnemers het ervaren is voor ons ook “altijd een verrassing” 🙂
Walther, je hebt de oefeningen en houdingen actieef meegedaan je beschrijft nauwgezet wat je ervaren hebt en dat is een goed begin. Het bewust leren voelen wat er omgaat in je lichaam zonder oordelen is het uitgangspunt van yoga.Een mooie eerste stap op het yogapad. Je bent van harte welkom als je weer mee wilt doen en ik wens je veel plezier met oefenen. Namaste.
Kun je je ziel ooit zelf 100% ontdekken? Ik denk dat in dat proces juist een zielemaatje nodig is; om te spiegelen, om achter dingen te komen waar je zelf nooit aan gedacht zou hebben, om bevestiging te krijgen en om er plezier in te hebben en houden.
het is het gegeven,hoe hoog leg je de lat bij je zelf,maar dat podiumvrees heb ik ook ,heb het gehad bij een jubileumfeest bij een werkgever toen,heel enthousiast,van ja ,dat doe ik wel,maar op het moment,eeeeeeeeeuuhhh,eeuuhhhh uh,en dat was het.hart bonkt in je keel en nadien ook nooit meer gedurft,maar goed,ook daar leer je van.
Ach Walther, ik zie het bijna voor me hoe je gestaan moet hebben…..Maar wat goed! En precies op het goede moment! Je zocht inspiratie voor “Waar ligt mijn grens”, nu heb je het gevoeld. Daar kun je weer stappen mee zetten. Komt goed, let maar op!
Terwijl jij donderdagavond die onfortuinlijke snoekduik nam over die sokkel van dat overigens lelijke standbeeld op de markt, heb ik de organisatie in Purmerend stiekem gebeld:
Walther heeft het op dit moment nogal druk met vallen en weer opstaan en daarom bel ik, kunnen jullie hem wat van zijn werk laten voordragen want dat is steengoed en hij heeft een dijk van een voorleesstem.
En zo is het gekomen….
Supertof en dapper dat het het gedaan hebt Walther, ik hoop op een passend vervolg tijdens het schrijverscafé in de Beurs.
Vandaar dat je met je telefoon bezig was.. normaal doe je zoiets niet namelijk.. ;-). En praat me niet van die ellendige duik.. knie doet er nog zeer van :-/
Mooi gedicht Walther over een bijzondere plek in Breda. Zestien jaar geleden ontmoetten mijn lief en ik elkaar in het Valkenberg bij de boom tijdens een Salsa avond. Sindsdien gaan we elk jaar deze boom bedanken…
Geniaal pick-up line aan het begin van dit artikel. Hahaha dat was ik en heb die dag op het festival nog wel een dame weten te versieren dus ik was toch on the roll hahahaha. Een aantal dag later stond ik zelf op het podium met een maat van me die beatboxed met een loopstation als het duo Sketch and Nathamatics Hahaha
Gelukkig hebben we geen actielijst gemaakt met namen wie welke actie zal ondernemen. Hadden we dat wel gedaan, dan was algehele paniek op z’n plaats geweest. Dat is het voordeel van op deze manier bijeenkomen: we zien wel wat er van komt zeker wetende dat er iets van komt.
Walther, op de rem! Als je straks een burnout hebt, kun je helemaal niets meer. En dat kan lang duren. Ik herken je verhaal. Wat ik gedaan heb? Op maandagochtend neem ik een uur om mijn week in te delen. En ik leg dat ook vast. Inclusief uitstapjes en familietijd. Daarna wijk ik er in principe niet meer van af. Geeft rust. Want als dan iemand tijd van mij wil, kan ik zelf beslissen, waar er nog ruimte is. Kwestie van keuzes maken. En inderdaad, onkruid wieden. Want door een overwoekerde tuin kan niemand wandelen.
Walther, Ken Uzelve… je bent van harte welkom voor een yogales op maandagmorgen in Jeugdland. Er begint een les om 9 uur en een om half 11. Je leert beter luisteren naar je lichaam. Namaste.
Nee hoor, helemaal niet makkelijk. Worstel er soms zelf ook mee. Dan zijn er ineens zoveel leuke dingen te doen dat het zomaar teveel wordt en verlies ik het plezier erin. Meestal is dat dan een teken een tijdje niks meer te moeten en de accu wat op te laden met wat Julia Cameron de kunstenaarsuitstapjes noemt.
Leonard, mijn rust in de jaren van snerpende gitaren, krijsende stemmen en bonkende trommels. Vijftien jaar, alleen, voor het eerst op een brommer midden in de nacht van Kwintsheul naar Den Haag. Als redster van mijn dronken door drugs bedrogen vriendinnen… ~the sisters of Mercy, they are not departed or gone~ zong ik luid en zo kwam ik veilig waar ik zijn moest.
Walther je schrijft mooi iets wat ik ergens altijd al wel had verwacht .
Ik heb jammer genoeg veel van je gemist maar ben blij dat ik door het opvolgen van deze site een stukje van jou terug vindt.
Verder is mijn wens voor jou dat je het donker van je af kan schrijven en terug in het licht kan lopen.
Groetjes van een stem uit jou verleden die jou van afstand steund
Dit roept de vraag op bij mij over wie dit gaat. Want deze persoon moet wel heel erg ergens in jouw hart iets verschrikkelijk in elkaar geknepen hebben uit jaloezie wellicht jouw ego vertrapt hebben alle mooie zijns in jou nooit gezien hebben.
Mooie tekst, gedicht. Wel veel ‘gevroren’ en kou het zou vanaf de derde strofe ook een best een kering, wenteling, kunnen gebruiken. Maar, dat is mijn mening.
Doorzetten als het even niet gaat zoal gewenst vind ik een prima eigenschap. Soms is het juist de bedoeling om niet door te zetten maar om even om te schakelen naar de relax-modus. Kunstenaarsafspraakjes zoals Julia Cameron dat noemt om het creatieve vat weer vol te laten lopen. Ik vind het lastig dat onderscheid te maken: wanneer toch maar even duwen en trekken en wanneer de boel de boel te laten? Als zelfs duwen en trekken niet lukt is het duidelijk.
Doorzettingsvermogen is een belangrijke factor, uiteindelijk is kunst maken ook gewoon werk. Wat bij mij wel eens wil helpen als ik geen inspiratie heb, is iets gaan doen wat ik eigenlijk niet durf of wil. Ergens heen gaan waar ik me normaal gesproken niet zou laten zien. Op de een of andere manier lijk ik mijn achting voor mezelf daar zo mee op te krikken dat de inspiratie ook vanzelf weer terugkomt. Bovendien maak je op onbekende plaatsen natuurlijk vaak dingen mee die je nog nooit beleefd hebt, ontmoet je nieuwe mensen, ook dat is inspirerend!
En verder: maak je vooral geen zorgen, uiteindelijk komt het altijd goed (zeker als er deadlines in beeld komen….)
Mijn complimenten een mooie en professionele website en de verhalen zijn ook goed geschreven.
Vriendelijke groet,
Meesteres Illucia, mede eigenaar van Studio House of SubMission, Den Haag
Van harte gefeliciteerd, Walther! Jouw bundelpresentatie en samenzijn ziet eruit als een vervuld verlangen. Een liefdevolle ontvangst van jouw kindje in de wereld, jouw zielschift. Dubbel en dwars verdiend; het is een bundel geworden om mijmerend doorheen te bladeren en te genieten van je woorden en zinnen en de kleurijke kunst van Ansje. De verfijnde Japanse binding maakt er een heel bijzonder en persoonlijk ‘schrift’ van.
De stiltes zijn in de muziek ook heel belangrijk. Waarschijnlijk zijn de stiltes in het leven van een schijver ook essentieel want in die stilte voltrekken zich dan vaak grootse dingen…
Heel leuk Walter.
Ik geniet trouwens ook van je gedichtenbundel.
Ik heb hem in mijn handtas zitten en als ik ergens moet wachten of even uitrust op een bankje in het park, lees ik er in.
Hartelijke groeten Hetty
Bedankt Walther,
Een fase/episode benoemd.
Een serieuze ‘creator’ dient zichzelf soms BLOOT te geven om iets werkelijk(s) over te dragen.
Groet,
Hans Titulaer.
Een toekomst
jouw toekomst
mijn toekomst
ontstaan uit ratio
gevoel geweerd
maar uiteindelijk
erdoor verteerd
een slecht bekomst
als enkel beredeneert
maar niet gevoeld
Gewis
Ik weet, ‘t is geen kattepis
Een slecht gevoel gebannen
Jezelf vermannen
De ratio laten werken
Het betere gevoel langzaamaan versterken
Is beter dan een foute daad begaan
Kijk eens hoe de sterren staan
En laat het geweten spreken:
‘Alweer eens uit een andere hoek bekeken’
Mijn gevoel neemt een loopje met me
Het is weer zover, verdomme
De ratio treedt in werking
Voor enige versterking
Circle around
Feet off the ground
With a smile on my face
And honourable, lots of disgrace
Indoctrinatie
Controversieel is een autorijdende industriëel die klimaatbeheersing predikt en zonder blikken of blozen de kont likt van de man met de kleine voetstap. Dit is géén grap, maar meer een handicap van ‘ik heb’.
Het door gewenning niet kunnen loslaten, maar met praten en oeverloos overtuigen zorgen dat mensen buigen voor de redevoering, om blindelings te volgen en de gevolgen te kunnen projecteren op die industriëel die doet leren zijn imago te eren.
Ik als leek, vind dat je goed schrijft. Je bent redelijk goed te volgen voor me. Bijzonder dat je opbouwende tips krijgt. De mensen zijn begaan met hoe jij je profileert in woord en gedachte.
Een onheimelijk gevoel van hoe je overkomt getuigt van een gezonde portie kritiek naar jouzelf toe. Ik herken dat gevoel en weet ook dat het goed is dat dit gevoel jou overkomt. Betekent ‘beweging’ en vooruitgang in processen. ‘Schroom’ is nogal eens de boosdoener bij het verhinderen van een doorbraak.
Je bent en blijft altijd subjectief, denk ik in mijn bescheidenheid,. Tenzij je ‘automatisch schrift’ beheerst en als medium fungeert.
Verder gewoon doorgaan met wat goed voelt voor je. Je hebt dan immers voldoende ruggesteun, en die krijg je ook al van lezers en toehoorders. 😉
Hi Hans,Dank je voor je woorden. Schroom ja, dat heb ik wel. Maar dat is te overkomen.
Ik doe gewoon wat goed voelt, hoe het ook loopt. Dit proces is nu eerst en vooral mijn eigen proces waarin ik mijn weg vindt.
Oh.. Automatisch schrift zit niet in mijn talentenpakket geloof ik. 😉
Afscheid nemen
Soms moet men wenen
Soms dichten
Om de pijn te verlichten
Door het delen
Want met zovelen
Als dat we zijn
Zit ‘m ‘t venijn
In het eenzaam proces
Van de dichter of dichteres 😉
Wat Walther kennelijk wil zeggen is dat ‘het in loondienst zijn’ nu even een onoverkomelijk iets is, van waaruit zich een anderssoortige inkomstenbron moet gaan ontkiemen ontstaan door uit vrije ondernemersschap??
Walther, doe voor mij maar nòg een tweede gedichtenbundeltje tzt…… 😉
Je maakt mij wel nieuwsgierig. Is het erg ernstig? Je hebt weer een baan vertelde je. Het klinkt wel erg verdrietig. Laten wij een keer afspreken. Stimulerende groet, Marijke.
Die ‘stilte’ was me opgevallen, ja.
‘Een pas op de plaats’ kan een weloverwogen of zelfs onoverkomelijk iets zijn.
Kracht wens ik je toe om deze, toch ongebruikelijke episode door te geraken.
Gr. Hans.
Een aardige tekst, wat humor erin. Een kentering??
Veel nadenken, óók in vicieuze cirkels is goed! De ene vicieuze cirkel blijkt dan tòch net weer niet die andere te zijn……… meer een spiraal op- of nederwaarts??
Misschien dan toch een geval van ‘oplichterssyndroom’ waarover je het had in “Oplichter” dd. 28 juni 2018? Je komt er immers weer op terug.
Kennelijk een ander terugkerend fenomeen wat zich opdringt veroorzakend dit writers-block??
Succes met de analyse!
Kijk Walther,
Bovenstaande tekst vermaakt me, boeit me! Proza of niet….. je bent aan het schrijven! Niet te zuinig! Ga zo verder, want je weet dat schrijven ongeziene paden opent.
Groet, Hans.
Dit is wat ik zeg:
Wie kent de weg
Om te gaan
Wie weet te verstaan
De reden
Om na het betreden van dàt pad
De treden van die trap
Tot level zero te elimineren
Het tij te doen keren
En onderaan in opgaande lijn
Stap voor stap
Het bestaan
Te ervaren als serieuze grap
Tot een merkwaardig persoonlijk iets
Met die bevinding als ware alles niets
Zeker te weten; een goedbedoeld “Sterkte ….” van Rob.
Toch moet mij van het hart dat ik ervaar dat er nogal eens ‘te algemeen’ wordt gereageerd op het grote world-wide web. En indien er überhaupt wordt gereageerd, een vervlakking van het geschrevene, gereduceerd tot een diplomatisch commentaar/steun welke getuigt van weinig compassie.
Ik doe, als het mij zo uitkomt een gepaste inspanning betrekking hebbend op de tekst. Zo vluchtig als het Internet is, wordt het zo in stand gehouden en onderstreept. Dit kom ik vaak tegen.
Tja wat moet je dan….?
Dan maar negeren, alsof er een taboe rust op enige treffende reactie op een gewaagde, gevoelige toonzetting? Denk het niet; not my way!
Ik hoop dat Walther hier meer aan heeft dan aan een kop koffie!
Walther,
Als ik jou zo lees ben jij jouw visie op ‘de wereld’ geheel aan het bijschaven. Go on!
Ik lees je graag en denk te verstaan!
Heb je mijn laatste “Experiment” al gelezen?….. https://hanstitulaer.wordpress.com/experiment/
Jouw woorden over het web zijn zeker waar. Maar het Internet is nu eenmaal een vluchtig medium, dat is inherent aan het feit dat er geen ware verbinding kan ontstaan via enkel bits en bytes. Dat wil niet zeggen dat er geen compassie of herkenning zou kunnen zijn. Gelukkig is het geheel ook niet zo ernstig dat ik opgebeurd moet worden of getroost of wat dan ook. De werkelijke staat van mijn zijn is niet altijd even zichtbaar in mijn teksten omdat het soms ook aangedikt wordt. Het voorrecht van de schrijver is nu eenmaal dat hij mag dramatiseren :-).
Overigens, cafeïne is en blijft noodzakelijk hoor, ondanks je woorden :-).
Ik heb je experiment gezien inderdaad. Geslaagd in ieder geval. Ik ben benieuwd naar het vervolg.
“Geen nieuws = goed nieuws”; oh nee…… tis “geen bericht, goed bericht”!
Maar goed, ik ga ook zuiniger nieuws consumeren. Heb mijn TV jaren geleden weggedaan. Bevalt me goed om zonder indringende beelden verder te gaan. Radio, Internet en ‘real world news’, daar heb ik al een kluif aan.
Schept méér ruimte voor andere dan TV-kanalen! You know! 😉
Om eerlijk te zijn:
Ik zie graag goed en wel uitziende mensen (=dames) flaneren. Zo van ‘wat ik allemaal niet heb’ en ‘er blijft wat te wensen over’ …… tot vermoeienis toe. Dit al jong aangeleerde behaviour slijt toch kennelijk moeilijk, in de loop van al die jaren. Het relativeren lukt mij al iets beter, en er is hoop op een nieuwe en objectievere kijk! Het gaat lukken, vooral wanneer nieuwe inzichten zich aandienen.
Ach ja….” een man is zo jong al hij zich voelt” (had ik elders reeds vermeld).
Oh nee,……ben beslist niet frustrated. Of toch wel? Nee hoor, inzichten zat! L E E F & G E N I E T !!
“Maar voor hen die deze producten nuttigen, geniet ervan zou ik zeggen.”
Dank je, Walther! Bij het eerstvolgende alcoholvrije biertje (nu dus) zal ik op je toasten.
Ik hou ook enigszins van “puurheid”, maar dan minder gerelateerd aan eten en drinken. Meer in houding; de algehele levenswijze. Opsmuk kan ik met enige terughoudendheid wat waarderen.
Inderdaad in 1 zucht geschreven. 😉
“Gericht op Eros” is een ‘gewaagd’ gedicht.
Ben benieuwd hoe het gedicht “Voorbij Eros” gaat luiden, mocht dat in de planning liggen?
Jij schudt nogal een verscheidenheid aan stijlen uit je mouw!
Ik blijf je volgen, Walther…
Poëzie is veel, maar toch niet allesomvattend.
Een mooi gebalanceerd gedicht; lekker concreet voor de goed-verstaander.
Persoonlijke en diepergaande bevindingen.
Bedankt voor de poëzie!
Gr. Hans.
hey walther goed pakkend tekst/zin over het leven! en ben ook benieuwd in hoeverre je boekje daarover gaat dus mss als ik het interessant vind, ik het wel wil kopen. gr louisa
Bijzonder Walther!
Een ‘uitgelezen’ kans om ook de doorgaans minder bekende schrijvers en letterpuzzelaars onder de aandacht van een luisterend oor te laten komen.
Spannend.
Speak to me
Speak to me heart
I feel a needing
To bridge the clouds
Softly go
A way I wish to know
A way I wish to know
Oh you’ll ride
Surely dance
In a ring
Backwards and forwards
Those who seek
Feel the glow
A glow we will all know
A glow we will all know
On that day
Filled with grace
And the heart’s communion
Steps we take
Steps we trace
Into the light of reunion
Paths that cross
Will cross again
Paths that cross
Will cross again
Speak to me
Speak to me shadow
I spin from the wheel
Nothing at all
Save the need
The need to weave
A silk of souls
That whisper whisper
A silk of souls
That whispers to me
Speak to me heart
All things renew
Hearts will mend
Round the bend
Paths that cross
Cross again
Paths that cross
Will cross again
Rise up hold the reins
We’ll meet again I don’t know when
Hold tight bye bye
Paths that cross
Will cross again
Paths that cross
Will cross again
Dinsdag 1 oktober, over een kleine 2 weken al, start jullie radioprogramma “Tabeeh Literair Café”!
10 Uitzendingen, waarvan de laatste van het seizoen op 7 juli 2020.
Ik heb de juiste app reeds gedownload. Ben benieuwd Walther! Jij die enige vertrouwdheid hebt opgedaan met de microfoon, zal het nu druk hebben met voorbereidingen?
Succes met deze en/of andere ‘kwetsbare’ geluiden!
Ik heb gehoord, de eerste van oktober. Jullie eerste radio-uitzending bij de ORTS.
Een veelbelovend programma dat niet zonder schrammetje de ether in is gegaan. Dit getuigt van een wat moeizame start. Een evaluatie waard gezien de ‘getoonde’ inzet binnen de (on-)mogelijkheden met de aangereikte middelen.
Waar een wil is, is een weg!
Verbeterpunten zijn:
Geluidskwaliteit; de akoestiek van studio en/of juist gebruik van de microfoon(s).
Montage; een slordigheidje verraadde m.i. de tijdsdruk?
Inhoudelijk; hier onthoud ik me van commentaar. Veelbelovend, dat wel!
Jawel Walther.
Ik heb vanavond via de twitter-link (die van het terugluisteren van de ORTS deed het niet!),
geluisterd. Dag-en-nacht verschil met de eerste uitzending. Inhoudelijk ook goed (gaat ook wel boven mijn petje); een volwassen uur van luisteren. Was dinsdagavond niet in de gelegenheid, en vanavond dus wel. Proficiat!
Groet van Hans. 🙂
A.s. dinsdag, de eerste dinsdag van de maand: “Tabeeh, Literair Café”!
Ik ben één en al oor, Walther! 😉
Afgelopen zaterdag de 23ste was ik verhinderd. Het zal druk geweest zijn in Het Gele Huis?!
Hoi Hans, mocht je het dinsdag moeten missen, via de website van culturele werken kun je het dan wel weer terugluisteren. De 23e was het best druk ja. Er moesten stoelen bij gehaald worden.
Walther….mooi stukkie ervaringsleren in de kruidenier…..
Geen idee op welk tijdstip jij je wekelijkse boodschapjes doet: om alle mogelijke risico’s te vermijden sta ik om 07.45 u voor mijn kruidenier…..08.05 u afgerekend en wel….op dat moment druppelen ‘n handjevol zielen binnen….
‘t schijnt ook prettig te zijn om vlak voor sluitingstiijd te shoppen. . ….
Walther…heb ik op dit gedicht soms ook al gereageerd? (kreeg na mijn vorige reactie ‘n reminder…)
Mijn reactie op dit gedicht:
Helder….beetje somber…harmonieus…..
Naar mijn mening is er in principe geen dag verloren….mits men er niets mee doet…(reflectie, contemplatie, relevantie….)
Hoi Carla, dit is je eerste reactie op dit gedicht. Dat er geen dag verloren is is ook een beetje de gedachte in dit gedicht Carla. Het begint met de uitspraak dat er van de dag niets te maken is maar wordt in het gespiegelde deel omgedraaid in een vraag of we van deze dag niet wat kunnen maken. Omdenken van het uitgangspunt dus.
Ik probeer dus voor-/zijtuin insect vriendelijk te maken… of althans, dat is mijn ideaal… maar ook “onderhoudsvriendelijk”. Uitdaging genoeg.. vooral omdat ik er niet aan denk onderhoud te plegen over het algemeen…
Zo herkenbaar. Achtertuin is nu voor de egels, vogels en de prachtige gele bloemen, die iedereen aanziet als onkruid.
Zaadjes van bloemen paar geleden laten staan én nu bloeien ze wéér, heerlijk door elkaar. Wat mooi.
De laatste beuk 30 jaar oud weggehaald om een boze buurman die de vallende bruine blaadjes in april niet apprecieerde. Buurman blijft boos, so what. Ik huilde zachtjes toen de boom neerging. 30 jaar geleefd, nog sterk en ik maakte deze boom dood.
Wilde tuin is heerlijk. Al die diverse groene kleuren in de zomer.
Zeer herkenbaar. Tip : onkruid bestaat niet. Ik koester mijn paardebloemen. Zelfs brandnetel mooi, mits mooi gegroepeerd.
Koop zakjes veldboemenzaad !!
Ik heb pas vogelzaad in pot gedaan, oa zonnebloemzaad, en ze doen het goed !
Ook: hou de “onkruid ” begroeiing dicht, dan hoef je bij droogte ook niet te sproeien.
Ben daar toevallig ook mee bezig: hoeveel en welke spullen wil of moet ik bewaren om (makkelijker) contact te kunnen houden met vroeger? En wat is eigenlijk alleen ballast, omdat het contact met vroeger gewoon in mij zit? En wat is niet nodig voor het contact maar mag blijven omdat ik er blij van word?
Mooi experiment lijkt me dat: over je zolder lopen alsof het een kofferbakverkoop is en kijken wat je mee zou willen nemen (bijvoorbeeld naar beneden).
“Een deur die nimmer opent…”
Vertrouwen en geduld lijken hier op de proef gesteld te worden, Walther.
Een weldadige rust heeft zich meester van je gemaakt en houd je bezig, veroorzaakt een mateloze onrust.
Een mooie ervaring lijkt me, haast verlammend.
Het is nooit ‘je-dàt’, maar eerder het streven/verlangen naar……
Simpel gezegd:”Een worst voor de neus gehouden.”
…..En toch, soms lijkt het ultieme een kortstondige waarheidsbeleving te zijn…..
Wat ‘n schitterende vertoning! Héérlijk gewoon, en zooo REALITEITs-gebonden!
Ik voel me geheel gehonoreerd, na mijn jaaaren durende depressie welke dan toch zijn einde kende, nu 15 jaartjes gelee. Een zalvende en helende vertoning, deze video-boodschap. Ik noem hem dan ook “Black Velvet”, deze “REALITEIT”.
Bedankt voor deze meesterlijke verademing!
Enig bezwaar wanneer ik deze video eventueel op mijn blog plaats, Walther?
‘t Gaat mij ook aan het hart, het raakt me wanneer bomen gerooid worden. Vooral de grotere reuzen die in stilte van alles meemaakten, geworteld in de grond….. geen ontsnappen mogelijk en overgeleverd aan des mensens willekeur.
.
De beste wensen, Walther…… dat veel grote woudreuzen (in wording) het daglicht mogen zien.
In het Lunapark van het leven
Vertel mij wat; ik doe niet mee
Het eindpunt is niet ‘je-dat’
Kom aan en wees tevree
Soms overkomt je meer
En wordt de finish getekend door oud zeer
Cogito ergo sum …… (‘Ik denk, dus ik ben’) …… moest dit even googlen.
Men zegt wel dat Latijn een dode taal is, statisch en niet anders uit te leggen dan op de wijze van toen, eeuwen geleden.
‘Ik denk, dus ik ben’ is een wel erg armoedige en incomplete constatering. Ik denk niet, maar weet zeker dat bovenstaande conclusie niet de JOUWE is!
Peinzen, mijmeren, filosoferen is een luxe bezigheid, niet altijd prettig maar soms wel zinvol.
Een andere insteek van wat voor een indruk het oog op hersengebieden heeft, en dus onbewust verbindingen legt, virtueel zogezegd dan maar, blijkt uit de volgende grappige en treffende constatering:
Vlgones een oznrdeeok op een Eglnese uvinretsiet mkaat het neit uit in
wlkee vloogdre de ltteers in een wrood saatn, het einge wat blegnaijrk
is is dat de eretse en de ltaatse ltteer op de jiutse patals saatn. De
rset van de ltteers mgoen wllikueirg gpletaast wdoren en je knut
vrelvogens gwoeon lzeen wat er saatt. Dit kmot odmat we neit ekle ltteer
op zcih lzeen maar het wrood als gheeel.
Lastig om deze man te intervieuwen. Wil niet zoveel over zichzelf kwijt daarom draait ie soms de rollen om. Al 10 jaar met pensioen zegt hij, maar hij klinkt niet als iemand van 75… over is ie op z’n vijftigste al met de vut gegaan of zoiets…
Heel herkenbaar voor mij. In die tijd dat ik depressief was, had ik gebrek aan energie. Simpele handelingen kostten me enorm veel moeite. Had het idee dat mijn stofwisseling van streek was en afvalstoffen onvoldoende afgevoerd werden. Het idee dus dat ik onderhevig was aan een vergiftiging van binnenuit. De redenatie dat het alles te maken heeft met de CHEMIE van mijn lichaam was gezet. Dáár moest wat aan gebeuren.
Óók het feit dat ik niet kon genieten, een sensatie waarmee ik nu nog steeds energie opdoe, speelde me parten!
Hoe verander je dat???
Zelf verander je dit niet. Zeker niet wanneer sprake is van een zware depressie van maanden en jaren. Deze periode in het leven hakt erin! Je loopt op je tandvlees, zogezegd, dag in dag uit. Uitzichtloos is je lot en jezelf oppeppen heeft een einde.
Een ware slijtageslag! Een hel op planeet Aarde!
MIJN uitkomst was en is pillen. Ik had het geluk dat na het lang en trouw innemen van deze onnatuurlijke kunstmatige dingen/pillen, mijn goede balans zich herstelde en ik -met handgrepen- weer een volwaaardig gevoel kon/kan ervaren.
Ik ben zo’n 20 jaar zelfstandig geweest als vormgever/art director. De jaren daarvoor was ik in loondienst. Ik heb in die tijd ups en downs gehad, maar het gedoe van administratie, new business etc. is voor de meeste creatievelingen een pain in the ass. Begrijpelijk want creatieven willen met hun vak bezig zijn, niet met triviale zaken als gezeik over belasting, onbetaalde rekeningen etc. Ik denk dat er maar weinig creatieven in staat zijn om zelfstandig te functioneren. Misschien kan jij dat wel Walther, ik vond het erg moeilijk.
Heel eerlijk gezegd vind ik die “bijzaken” ook lastig Bas. Ik ben geen boekhouder, administrateur, verkoper enzovoorts. Maar tegelijkertijd hou ik er wel van om de vrijheid te hebben om te doen waar ik vrolijk van word. De “trivialiteiten” horen daar helaas bij. Dat is een balans die ik moet zien te vinden uiteindelijk.
Altijd ‘spannend’ vanuit een herkenbaar verleden, jou zo te volgen, Walther!
Wish you good luck, want dat is onmisbaar in jouw situatie. Ik blijf je lezen.
Creativiteit is als een onwillige kat. Komt als je wil, komt als je niet wilt, komt soms ook niet, en dat kan langer duren dan je dacht of hoopte.
Gewoon met de bak brokjes blijven rammelen. Opeens is hij er weer en geeft kopjes.
Een wereld waar je geen grip op hebt, en nooit op hebt gehad bovendien, blijkt? Een illusie rijker! Vandaar het verdriet?
Puzzelstukjes te over van een op (non-)fictie balancerend geheel?
Het blijft gissen……where did I go wrong? (Nobody’s perfect.!)
Onder het kopje ‘Recente Reacties’ staat nog niks dus hier, pak aan: de eerste 🙂
Je verhaaltjes hebben een heerlijk hoog gehalte menselijkheid, ik hou daarvan. Schrijf ze Walther! Dan kunnen wij blijven lezen…
Ik ben juist gek op reacties :-).
En zo heb je met deze erbij er al drie! Alvast een fijne week toegewenst Walther.
Ha Walther,
helemaal mee eens wat je hier schrijft. Alleen die alcohol hoeft er van mij niet bij. Wil je het eens wagen, een etentje in Deventer met een prima kok, met een minimum aan alcohol? Je bent welkom! En wij zorgen voor nog een paar interessante gasten! (alleen de kok weet dit nog niet 🙂 – maar is er altijd voor in!
Nelleke
Ik weet zo net nog niet of de kok het niet weet ;-).
Binnen Facebook zijn er ook wel groepen gericht op plaatsen dan wel buurten. Waarom weer een nieuwe vorm van social media creëren? 🙂
Op Facebook verdrinkt het nogal in het grote geheel. Toch zeker als je al een overactieve timeline hebt. Overigens roep ik niet op om dat Nextdoor te omarmen hoor. Ik benoem ook andere mogelijkheden. Ik zie echter wel de toegevoegde waarde van Nextdoor in al is het op beperkte schaal.
Beste Walther,
Dank voor je reactie.
Het doet me denken aan de nieuwe van Claudia: “Ik mis je zo graag.”
Soms is het nodig om te stoppen en dat kan dan beter op het hoogtepunt. Er zullen voor ons mooie herinneringen overblijven.
Een lieve groet van Kee.
Life is a bitch, lets laugh
Lachen doe ik toch wel (regelmatig in ieder geval 😉 ).
Life is a bitch! So am I once a while.
But life can be great, so live it and smile!
🙂 Doen we maar dan he.. 😉
life’s a bitch….so fuck it and move on
Ook een goeie 🙂
Mooi Walther!
Dank je Ingrid :-).
Ach heden en eenlieve vent is zoooo fijn! Ik ben blij met mijn “te lieve” vent, al 13 jaren lang, soms moet ik hem beschermen tegen zijn lief zijn, maar hij beschermt mij ook. Klootzakken heb ik ook gehad,nee dan een lieverd, echt.
Mooi zo. Hold on to him!
Lijkt me heerlijk dat een man volop in contact staat met zijn lieve, beschermende kant! Ach ja, voor beide sexen geldt dat het fijn is als alles in balans is. Daar werk ik bij mezelf ook aan. Vroeger kon ik nooit echt boos zijn. Ik was het wel maar wist het niet en voelde het niet, wel verdriet. Nou het boos zijn, voel ik nu volop en dan sla ik soms weer te ver door. Ook niet fijn!
Ben benieuwd je schrijft zoals je praat, ik zou nog iets meer werken aan je zinsbouw en dan komt het allemaal goed!
Sowieso schrijf ik inderdaad zoals ik praat in mijn blogposts. Ik probeer dat wel te vermijden in mijn korte verhalen. Maar dank voor de tip want dit realiseer ik me nog te weinig. Een aandachtspunt, dat zeker.
Bij alles hoort een balans, niet te lief, niet te dominant, alles waar TE voor staat…
Ik vind het vervelend als een man TE dichtbij komt, ook in vriendschappen, je moet wel kunnen ademen, maar dat kan ook zijn dat het dan niet DE juiste is.
Zo ontmoette ik ooit iemand die echt TE dichtbij kwam dat was unheimisch. Ach lief is fijn en op ieder potje past een dekseltje bij deze te lieve man in dit verhaal was het dekseltje er blijkbaar nog niet.
Bedankt voor dit heerlijke verhaal!
Dank je. Mijn eerste poging om een dergelijk verhaal te schrijven.
Nice!!
Dank je 🙂
Goed bezig!
Ik doe mijn best :).
Wow Walther, wat heb ik een bewondering voor jou. Je kwetsbaar op durven stellen is moeilijk. Ik vind het in elk geval een van de lastigste dingen. En waarschijnlijk zonder dat je het weet, neem je mij met je verhalen regelmatig op sleeptouw. Ik kom uit mijn comfortzone door een tekening bij het verhaal te maken, ook al denk ik dat me dat nooit gaat lukken. Dank je wel daarvoor, hopelijk blijf je nog lang mijn inspiratiebron!
Ik zit nu met een rood hoofd van verlegenheid.. maar dank je Annemiek. Het is inderdaad een van de moeilijkste dingen. Maar het helpt mij. Ook al is het soms zwaar. Ik ben zeker van plan te blijven schrijven. Ik hoop dat die schrijfsels jou en anderen ook blijven inspireren. Zo niet, dan hoor ik dat ook graag want dan doe ik namelijk iets niet goed ;-).
Ha Walther, jouw enthousiasme en openheid is voor ons inspirerend. Fijn dat je erbij was en dat de blogspecial aanstekelijk heeft gewerkt 😉 Je schrijft dat het bloggen in de snelle ICTwereld wordt beschouwd als een uitingsvorm die al ‘een eeuwigheid bestaat’ maar dat je ondanks dat toch nog veel nieuws hebt kunnen leren. Dat is natuurlijk ook onze drijfveer en daarnaast willen we anderen inspireren en uitnodigen om te schrijven. Wat we nodig hebben is – zoals Renate Dorrestein het uitdrukt- ‘kilometers maken’. En ja, daarmee ben je bent goed op weg! Tot ziens in het schrijfcafé van juni. Het thema is dan ‘je inleven’.
Dank je. En inspireren, dat doen jullie goed. Uiteraard ook de anderen. Ik ga in ieder geval proberen er weer bij te zijn in juni.
Oh wat lief! Hopelijk ga je nu de lezers vinden waar je zo naar op zoek bent. Veel succes en vooral veel plezier met schrijven. Het gaat je in ieder geval uitstekend af!
Dank je Astrid, voor het compliment en je hulp :-).
Dat je moest gaan bloggen was trouwens maar een grapje 🙂
Nee hoor, dat is natuurlijk niet waar. Zoals jij met bloggen uit de startblokken bent gevlogen ( en om in de metafoor te blijven: op meerdere banen tegelijk), verraadt dat het bloggen en jij elkaar gevonden hebben en nu in een innige omhelzing over de hele aardbol dansen.
Respect hoor! (En ik heb er veel plezier in alles te volgen).
Ik ben inderdaad met een vliegende start begonnen ja. En heb gewoon enorm plezier in het schrijven. Ik heb nog veel te leren maar ben blij dat ik er wel wat mee ben gaan doen. Dank Peter voor je woorden en je motivatie.
Mooie blog, Walther. Het was een leuke bijeenkomst!
Leuke leestip!
Vrolijke groet,
Krant en radio hebben vandaag al interesse getoond voor dit initiatief. Is hier vanochtend iets gebeurd dat ik heb gemist? 🙂
Maar het klopt helemaal wat je zegt over bijeenkomsten en nieuwe energie. Die twee uurtjes vlogen dan ook voorbij alsof het slechts enkele minuten waren.
Ha Walther,
Zoals je ziet heb ik je blog ondertussen gevonden. Wat leuk dat je de moeite hebt genomen om te bloggen over het schrijfcafé! Hoe de deelnemers het ervaren is voor ons ook “altijd een verrassing” 🙂
Beroemd worden moet toch ergens beginnen, Walther! Succes!
Krijgen we ook een linkje ???
Zomerse groet,
Als het online is plaats ik die wel.
Linkje naar de teaser (staat ook onder de blogpost nu): http://www.bndestem.nl/regio/oosterhout/livebloggen-vanuit-het-centrum-van-oosterheide-1.6158821
Dank voor de link.
Ik wens jullie nog veel goede initiatieven toe in de huiskamer!
Zonnige groet,
De laatste link klopt niet helemaal.
Zonnige groet,
Dank Rob!.. Aangepast.
Dus terwijl wij gisteren aan tafel de meest onsamenhangende praat uitkraamden zat jij stug door te bloggen. Mooi stukje weer Walther.
En intussen mee te ouwehoeren natuurlijk 🙂
“Dit is het tragische resultaat van falende hulpverlening dankzij de bezuinigingen op de geestelijke gezondheidszorg”
Prachtzin.
Vriendelijke groet,
Walther, je hebt de oefeningen en houdingen actieef meegedaan je beschrijft nauwgezet wat je ervaren hebt en dat is een goed begin. Het bewust leren voelen wat er omgaat in je lichaam zonder oordelen is het uitgangspunt van yoga.Een mooie eerste stap op het yogapad. Je bent van harte welkom als je weer mee wilt doen en ik wens je veel plezier met oefenen. Namaste.
Dank je Monique, voor de les en voor je warmte. Namasté.
Doen! Inplannen en gaan 🙂
Dank je wel voor dit informatieve blog, Wouter. Lijkt me een goed idee om eens met de schrijvers van Schrijfcafé Breda iets mee te doen!
De naam blijft lastig he 😉
Leef op jouw manier
Omdat jij dat wilt
Wij leven met je mee!
Kun je je ziel ooit zelf 100% ontdekken? Ik denk dat in dat proces juist een zielemaatje nodig is; om te spiegelen, om achter dingen te komen waar je zelf nooit aan gedacht zou hebben, om bevestiging te krijgen en om er plezier in te hebben en houden.
Instemmende groet,
Leuk!
Mooi!
Instemmende groet,
het is het gegeven,hoe hoog leg je de lat bij je zelf,maar dat podiumvrees heb ik ook ,heb het gehad bij een jubileumfeest bij een werkgever toen,heel enthousiast,van ja ,dat doe ik wel,maar op het moment,eeeeeeeeeuuhhh,eeuuhhhh uh,en dat was het.hart bonkt in je keel en nadien ook nooit meer gedurft,maar goed,ook daar leer je van.
Tja.. mij heeft het over de streep getrokken. Ik denk dat ik het wel aandurf.. afhankelijk van de setting uiteraard..
Graag gelezen.
Dank je, graag geschreven. 😉
Ach Walther, ik zie het bijna voor me hoe je gestaan moet hebben…..Maar wat goed! En precies op het goede moment! Je zocht inspiratie voor “Waar ligt mijn grens”, nu heb je het gevoeld. Daar kun je weer stappen mee zetten. Komt goed, let maar op!
Soms twijfel ik aan het bestaan van toeval 😉
Terwijl jij donderdagavond die onfortuinlijke snoekduik nam over die sokkel van dat overigens lelijke standbeeld op de markt, heb ik de organisatie in Purmerend stiekem gebeld:
Walther heeft het op dit moment nogal druk met vallen en weer opstaan en daarom bel ik, kunnen jullie hem wat van zijn werk laten voordragen want dat is steengoed en hij heeft een dijk van een voorleesstem.
En zo is het gekomen….
Supertof en dapper dat het het gedaan hebt Walther, ik hoop op een passend vervolg tijdens het schrijverscafé in de Beurs.
Vandaar dat je met je telefoon bezig was.. normaal doe je zoiets niet namelijk.. ;-). En praat me niet van die ellendige duik.. knie doet er nog zeer van :-/
Mooi gedicht Walther over een bijzondere plek in Breda. Zestien jaar geleden ontmoetten mijn lief en ik elkaar in het Valkenberg bij de boom tijdens een Salsa avond. Sindsdien gaan we elk jaar deze boom bedanken…
Moest inderdaad aan dat verhaal denken toen ik daar zat.. zoekend naar de betreffende boom.. 😉
Is de eeuwigheid niet hier en nu en is de liefde niet oneindig?
De schepper die verloren is wordt in de liefde opnieuw geboren.
Ik voel een gedicht als antwoord van jouw zijde opkomen Monique… 😉
Een scheppend oog ziet ook creatie, nieuw leven. Ook nu, juist nu.
Terechte opmerking, doet echter niets af aan het verdriet.
Geniaal pick-up line aan het begin van dit artikel. Hahaha dat was ik en heb die dag op het festival nog wel een dame weten te versieren dus ik was toch on the roll hahahaha. Een aantal dag later stond ik zelf op het podium met een maat van me die beatboxed met een loopstation als het duo Sketch and Nathamatics Hahaha
Yep, je voorleesstijl is inderdaad veranderd. Er zit nu wat meer aangenaam venijn in, houden zo!
Gelukkig hebben we geen actielijst gemaakt met namen wie welke actie zal ondernemen. Hadden we dat wel gedaan, dan was algehele paniek op z’n plaats geweest. Dat is het voordeel van op deze manier bijeenkomen: we zien wel wat er van komt zeker wetende dat er iets van komt.
Mooi stukje Walther maar don’t worry: ook al zou je deze nieuwe weg willen verlaten, dat kun je niet meer want er is alleen vooruit, geen terug.
Hallo Walther.
Je hebt de eerste strofe iets aangepast toch?
Groet, Marijke.
lichtjes
Als ervaringsdeskundige – net als jij, Walther – kan ik oprecht zeggen dat deze blog erg waardeer! Religie, actueel als de pest 🙂
Walther, op de rem! Als je straks een burnout hebt, kun je helemaal niets meer. En dat kan lang duren. Ik herken je verhaal. Wat ik gedaan heb? Op maandagochtend neem ik een uur om mijn week in te delen. En ik leg dat ook vast. Inclusief uitstapjes en familietijd. Daarna wijk ik er in principe niet meer van af. Geeft rust. Want als dan iemand tijd van mij wil, kan ik zelf beslissen, waar er nog ruimte is. Kwestie van keuzes maken. En inderdaad, onkruid wieden. Want door een overwoekerde tuin kan niemand wandelen.
ik rem al af.. hopelijk snel genoeg..
Eerlijk zeggen, ook tegen mij. Xxx
Lieve Walther, het lichaam liegt niet.. luister maar..
Xxx
Walther, Ken Uzelve… je bent van harte welkom voor een yogales op maandagmorgen in Jeugdland. Er begint een les om 9 uur en een om half 11. Je leert beter luisteren naar je lichaam. Namaste.
Nee hoor, helemaal niet makkelijk. Worstel er soms zelf ook mee. Dan zijn er ineens zoveel leuke dingen te doen dat het zomaar teveel wordt en verlies ik het plezier erin. Meestal is dat dan een teken een tijdje niks meer te moeten en de accu wat op te laden met wat Julia Cameron de kunstenaarsuitstapjes noemt.
Ik ben blij voor je, Walther.
Leonard, mijn rust in de jaren van snerpende gitaren, krijsende stemmen en bonkende trommels. Vijftien jaar, alleen, voor het eerst op een brommer midden in de nacht van Kwintsheul naar Den Haag. Als redster van mijn dronken door drugs bedrogen vriendinnen… ~the sisters of Mercy, they are not departed or gone~ zong ik luid en zo kwam ik veilig waar ik zijn moest.
Walther je schrijft mooi iets wat ik ergens altijd al wel had verwacht .
Ik heb jammer genoeg veel van je gemist maar ben blij dat ik door het opvolgen van deze site een stukje van jou terug vindt.
Verder is mijn wens voor jou dat je het donker van je af kan schrijven en terug in het licht kan lopen.
Groetjes van een stem uit jou verleden die jou van afstand steund
en van je houdt …….. Ingmar
Iets met hooi en een vork?
Meer uitstel- of vluchtgedrag José
Wanneer volwassenen en politicizich met kinderfeesten gaan bemoeien?
Ook ik wens jou een mooi kinderfeest.
Bezorgde groet,
Volgens mij ben jij heel geschikt als stadsdichter. Heeft Oosterhout een stadsdichter?
gr. Marijke.
Hallo Walther, ik zie in jou wel een stadsdichter.
De stadsdichter van Oosterhout.
Is er in Oosterhout een stadsdichter?
Leuk!
Enthousiaste groet,
Dit roept de vraag op bij mij over wie dit gaat. Want deze persoon moet wel heel erg ergens in jouw hart iets verschrikkelijk in elkaar geknepen hebben uit jaloezie wellicht jouw ego vertrapt hebben alle mooie zijns in jou nooit gezien hebben.
Mooie tekst, gedicht. Wel veel ‘gevroren’ en kou het zou vanaf de derde strofe ook een best een kering, wenteling, kunnen gebruiken. Maar, dat is mijn mening.
gr. Marijke.
Doorzetten als het even niet gaat zoal gewenst vind ik een prima eigenschap. Soms is het juist de bedoeling om niet door te zetten maar om even om te schakelen naar de relax-modus. Kunstenaarsafspraakjes zoals Julia Cameron dat noemt om het creatieve vat weer vol te laten lopen. Ik vind het lastig dat onderscheid te maken: wanneer toch maar even duwen en trekken en wanneer de boel de boel te laten? Als zelfs duwen en trekken niet lukt is het duidelijk.
Doorzettingsvermogen is een belangrijke factor, uiteindelijk is kunst maken ook gewoon werk. Wat bij mij wel eens wil helpen als ik geen inspiratie heb, is iets gaan doen wat ik eigenlijk niet durf of wil. Ergens heen gaan waar ik me normaal gesproken niet zou laten zien. Op de een of andere manier lijk ik mijn achting voor mezelf daar zo mee op te krikken dat de inspiratie ook vanzelf weer terugkomt. Bovendien maak je op onbekende plaatsen natuurlijk vaak dingen mee die je nog nooit beleefd hebt, ontmoet je nieuwe mensen, ook dat is inspirerend!
En verder: maak je vooral geen zorgen, uiteindelijk komt het altijd goed (zeker als er deadlines in beeld komen….)
Hallo Walther, dat belooft veel het komend jaar. Ik hoop je daar ook bij mee te maken.
groet, Marijke.
Waarschijnlijk wel hoor..
Wist je dat woorden worden wat je eet?
Dat vet verandert in verdriet?
Als je dat weet, eet je vast meer fruit dan friet
Ik eet ook meer en meer fruit Monique. Niet alle dagen zijn zo. En slapeloosheid komt steeds minder voor.
Hallo Walther, dat is wel een zwart beeld van de mensheid, wat je daar schetst.
Soms zie ik de mensheid afglijden naar dat niveau ja. En soms heb ik hoop hoor. Het is niet alleen maar negatief 😉 .
Mooie voordracht Walther met deze video als fraai aandenken.
Jouw weg, blijf timmeren! Ik kijk uit naar je bundelpresentatie.
Ik zal zeker blijven timmeren… en voor wat betreft de presentatie, ik laat het je weten!
Een mooie tekst die me erg doet denken aan de verschillen die de mensheid in zich heeft, jammer.
Wat een teaser zo zonder foto erbij 🙂 Puik werk Walther en volgens mij gaat het een leuk feestje worden in de Beurs in maart.
Spannend Walther, intussen maar gewoonder doorgaan met poëtische bespiegelingen!
Wat dramatisch. Schrijf je hier nu vanuit ‘de vrouw’ of gaat het om een mannenliefde. Lijkt mij mooi dit ook heel gedragen te horen voordragen.
groet, Maijke.
Dit is vanuit de vrouw geschreven. Inspiratie kwam door een vrouw die ik op het perron zag staan, verslagen een net vertrekkende trein nakijkend..
Super Walter!
Schrijven is een mooie manier van reizen in het leven.
Mijn complimenten een mooie en professionele website en de verhalen zijn ook goed geschreven.
Vriendelijke groet,
Meesteres Illucia, mede eigenaar van Studio House of SubMission, Den Haag
Van harte gefeliciteerd, Walther! Jouw bundelpresentatie en samenzijn ziet eruit als een vervuld verlangen. Een liefdevolle ontvangst van jouw kindje in de wereld, jouw zielschift. Dubbel en dwars verdiend; het is een bundel geworden om mijmerend doorheen te bladeren en te genieten van je woorden en zinnen en de kleurijke kunst van Ansje. De verfijnde Japanse binding maakt er een heel bijzonder en persoonlijk ‘schrift’ van.
Dank je Monique.
Ik wil best met je dansen, al dat en al dat niet.
Mooi Walther.
groet, Marijke.
Dank je Marijke. Erg fijn dat je met me dansen wil 😉
Bij je tags ontbreken er nog een paar: succes, plezier, flow, formule1, roadrunner, lustforlife 🙂
Goed dat je je novelle nog even noemt want daar zitten we wel op te wachten. Schrijf ze Walther.
Lekker voor jezelf zorgen, altijd goed. Laat de rust en ruimte je goed smaken Walther.
Mooi!
Vrolijke groet,
De stiltes zijn in de muziek ook heel belangrijk. Waarschijnlijk zijn de stiltes in het leven van een schijver ook essentieel want in die stilte voltrekken zich dan vaak grootse dingen…
Heel leuk Walter.
Ik geniet trouwens ook van je gedichtenbundel.
Ik heb hem in mijn handtas zitten en als ik ergens moet wachten of even uitrust op een bankje in het park, lees ik er in.
Hartelijke groeten Hetty
Hallo Walther, fijn dat je iets hebt opgepakt van wat ik zei over je voorlaatste blogtekst (was het voorlaatst?
En, Walther, je mag al mijn input naast je neerleggen. Blijf vooral wie en hoe je bent. Van verwijten zal hier nooit sprake zijn.
met een stimulerende groet,
Marijke.
Proficiat aan de auteur van deze pagina, Ik hou echt van het lezen van deze website. 🙂
Ik drink mijn koffie uit een percolator.
Ik kan er zelfs ’s nachts nog even voor opstaan.
Succes met je plannen.
Vriendelijke groet,
Bij keuzestress kies
radicaal elk moment kans
op tijdloos geluk 😉
Mooi Walter, dit mistige mood dicht
Zelf eet ik dierloos.
Al kan ik mij voorstellen dat anderen daar genuanceerder in zijn.
Diervriendelijke groet,
Succes, Walther. Als je ooit eens een bèta-reader nodig hebt….. je hebt mijn gegevens.
Dank voor het aanbod José, ik ga dat onthouden. 🙂
Ik kom daar weinig.
Maar ik onthoud jouw verhaal.
Zonnige zondaggroet,
Zeker aan te raden Rob.. Alleen wel even checken voor je gaat. Ze is niet alle dagen open.
Het verdwijnen van de vogels valt mij al langer op.
Nu begrijp ik de oorzaak hiervan.
Vogelvriendelijke groet,
Inderdaad zocht ik ook naar de oorzaak… je snapt dat ik erg geschrokken ben van de bevinding…
Hoi Walther, inderdaad, heel zuur allemaal. Misschien kun je zelf het goede voorbeeld gaan geven.
Verkeerd, in de war, geen, nee, storing, roet in het eten, vals signaal, mee nokken, om zeep helpen, niet dus,… ik word hier heel vrolijk van.
Moeders zijn als warme broden; voedend en geurig en om nog heel lang genietend aan terug te denken!
Indrukwekkend beschreven.
Ik wens jo voor 2018 nog veel schrijfplezier.
Respectvolle groet,
Dank je Rob. Jij ook de beste wensen en heel veel schrijf en leesplezier.
Herkenbaar, nu ook bij mij in de familie. hoe grijs kleurt de dag…
Lieve groet,
Mooie herinnering Walther.
Lieve groet,
Ik kijk uit naar je Novelle.
Nieuwsgierige groet,
Hoi Rob, ik hou je op de hoogte 🙂
Hallo Walther, ik hoop dat je je balans gaat vinden, en dat je uiteindelijk vindt wat je echt wil. Met stimulerende groet, Marijke.
Ik denk dat ik nu op een hele goede weg ben. Uiteraard ben ik er nog niet maar de richting zelf is al wel helder.
Een wijze levensles.
Bewonderende groet,
Vluchtgedrag ken ik als de beste.
Vreemd genoeg functioneer ik veel beter als ik rustig de tijd neem.
Dilemma …
Begrijpende groet,
Dat is dus bij mij ook het geval inderdaad. Alleen de rust vinden… sowieso in deze jachtige tijden een vruchteloze onderneming ;-).
Succes Walther! Hopelijk krijg je er plezier in als je je studieritme te pakken hebt.
Dank je Monique, komt vast wel goed. Laten we het gewoon opstartproblemen noemen ;-).
Elk uur telt.
Nuttig of ontspannend gebruikt het uur blijft.
Ontspannen groet,
Bedankt Walther,
Een fase/episode benoemd.
Een serieuze ‘creator’ dient zichzelf soms BLOOT te geven om iets werkelijk(s) over te dragen.
Groet,
Hans Titulaer.
“It’s a thin line between love and hate.”
Balanceren op deze (rode?) draad is soms noodzakelijk.
Mooi gedicht; spreekt!
Dank je Hans. 🙂
Ik wens jou een mooi vervolg.
Zonnige groet,
Dank je Rob. Ik denk dat dat wel goed komt.
“Waar begin je?”
Met je verstand
Welke wordt gevoed door het gevoel
Dìt is het doel:
Een redenatie
Bant de frustratie
Dit is MIJN uitkomst
Voor nu deze, mijn toekomst
Een toekomst
jouw toekomst
mijn toekomst
ontstaan uit ratio
gevoel geweerd
maar uiteindelijk
erdoor verteerd
een slecht bekomst
als enkel beredeneert
maar niet gevoeld
“De hunkering”
Gewis
Ik weet, ‘t is geen kattepis
Een slecht gevoel gebannen
Jezelf vermannen
De ratio laten werken
Het betere gevoel langzaamaan versterken
Is beter dan een foute daad begaan
Kijk eens hoe de sterren staan
En laat het geweten spreken:
‘Alweer eens uit een andere hoek bekeken’
Mijn gevoel neemt een loopje met me
Het is weer zover, verdomme
De ratio treedt in werking
Voor enige versterking
Circle around
Feet off the ground
With a smile on my face
And honourable, lots of disgrace
oplichter of niet?
Jij schrijft goed.
Zonnige groet,
Dank je Rob. Doe mijn best en groei gelukkig in wat ik doe.
Indoctrinatie
Controversieel is een autorijdende industriëel die klimaatbeheersing predikt en zonder blikken of blozen de kont likt van de man met de kleine voetstap. Dit is géén grap, maar meer een handicap van ‘ik heb’.
Het door gewenning niet kunnen loslaten, maar met praten en oeverloos overtuigen zorgen dat mensen buigen voor de redevoering, om blindelings te volgen en de gevolgen te kunnen projecteren op die industriëel die doet leren zijn imago te eren.
Ik als leek, vind dat je goed schrijft. Je bent redelijk goed te volgen voor me. Bijzonder dat je opbouwende tips krijgt. De mensen zijn begaan met hoe jij je profileert in woord en gedachte.
Een onheimelijk gevoel van hoe je overkomt getuigt van een gezonde portie kritiek naar jouzelf toe. Ik herken dat gevoel en weet ook dat het goed is dat dit gevoel jou overkomt. Betekent ‘beweging’ en vooruitgang in processen. ‘Schroom’ is nogal eens de boosdoener bij het verhinderen van een doorbraak.
Je bent en blijft altijd subjectief, denk ik in mijn bescheidenheid,. Tenzij je ‘automatisch schrift’ beheerst en als medium fungeert.
Verder gewoon doorgaan met wat goed voelt voor je. Je hebt dan immers voldoende ruggesteun, en die krijg je ook al van lezers en toehoorders. 😉
Hi Hans,Dank je voor je woorden. Schroom ja, dat heb ik wel. Maar dat is te overkomen.
Ik doe gewoon wat goed voelt, hoe het ook loopt. Dit proces is nu eerst en vooral mijn eigen proces waarin ik mijn weg vindt.
Oh.. Automatisch schrift zit niet in mijn talentenpakket geloof ik. 😉
Aangrijpend!
Ik twijfel of het al dan niet gerelateerd is aan een waar gebeurd verhaal! 😉
Nope, reflectie op familiedrama’s en al dat soort berichten in de media. 🙂
Een mooi afscheid van een mooi mens
Condolerende groet,
Afscheid nemen
Soms moet men wenen
Soms dichten
Om de pijn te verlichten
Door het delen
Want met zovelen
Als dat we zijn
Zit ‘m ‘t venijn
In het eenzaam proces
Van de dichter of dichteres 😉
Ik heb altijd in loondienst gewerkt.
Vriendelijke groet,
Ik niet.
Wat Walther kennelijk wil zeggen is dat ‘het in loondienst zijn’ nu even een onoverkomelijk iets is, van waaruit zich een anderssoortige inkomstenbron moet gaan ontkiemen ontstaan door uit vrije ondernemersschap??
Walther, doe voor mij maar nòg een tweede gedichtenbundeltje tzt…… 😉
Succes met je andere activiteiten.
Vriendelijke groet,
Je maakt mij wel nieuwsgierig. Is het erg ernstig? Je hebt weer een baan vertelde je. Het klinkt wel erg verdrietig. Laten wij een keer afspreken. Stimulerende groet, Marijke.
Die ‘stilte’ was me opgevallen, ja.
‘Een pas op de plaats’ kan een weloverwogen of zelfs onoverkomelijk iets zijn.
Kracht wens ik je toe om deze, toch ongebruikelijke episode door te geraken.
Gr. Hans.
Ha Walther,
Een aardige tekst, wat humor erin. Een kentering??
Veel nadenken, óók in vicieuze cirkels is goed! De ene vicieuze cirkel blijkt dan tòch net weer niet die andere te zijn……… meer een spiraal op- of nederwaarts??
Gr. Hans.
Bemoedigende groet,
Misschien dan toch een geval van ‘oplichterssyndroom’ waarover je het had in “Oplichter” dd. 28 juni 2018? Je komt er immers weer op terug.
Kennelijk een ander terugkerend fenomeen wat zich opdringt veroorzakend dit writers-block??
Succes met de analyse!
Groet, Hans.
Een papieren agenda werkt bij mij niet.
Alleen als het in mijn hoofd zit gaat het goed.
Facebook heb ik jaren terug verlaten.
Zonder spijt mis ik niets.
Vrolijke groet,
Men zegt wel: “Tijd is geld.”
Hoe meer tijd over, hoe rijker ik mij voel!
Groet,
Hans.
Schrijven over koken gaat jou ook goed af.
Smakelijke groet,
Beterschap!
Dank je Rob 🙂
Kijk Walther,
Bovenstaande tekst vermaakt me, boeit me! Proza of niet….. je bent aan het schrijven! Niet te zuinig! Ga zo verder, want je weet dat schrijven ongeziene paden opent.
Groet, Hans.
Walther, blijf schrijven! Laat ons samen uit die rottige put van inspiratieloosheid kruipen! En als je wil babbelen, you know where to find me! Xww
Dit is wat ik zeg:
Wie kent de weg
Om te gaan
Wie weet te verstaan
De reden
Om na het betreden van dàt pad
De treden van die trap
Tot level zero te elimineren
Het tij te doen keren
En onderaan in opgaande lijn
Stap voor stap
Het bestaan
Te ervaren als serieuze grap
Tot een merkwaardig persoonlijk iets
Met die bevinding als ware alles niets
Sterkte ….
Vriendelijke groet,
Dank u.. maar ik heb meer aan cafeïne 😉
Zeker te weten; een goedbedoeld “Sterkte ….” van Rob.
Toch moet mij van het hart dat ik ervaar dat er nogal eens ‘te algemeen’ wordt gereageerd op het grote world-wide web. En indien er überhaupt wordt gereageerd, een vervlakking van het geschrevene, gereduceerd tot een diplomatisch commentaar/steun welke getuigt van weinig compassie.
Ik doe, als het mij zo uitkomt een gepaste inspanning betrekking hebbend op de tekst. Zo vluchtig als het Internet is, wordt het zo in stand gehouden en onderstreept. Dit kom ik vaak tegen.
Tja wat moet je dan….?
Dan maar negeren, alsof er een taboe rust op enige treffende reactie op een gewaagde, gevoelige toonzetting? Denk het niet; not my way!
Ik hoop dat Walther hier meer aan heeft dan aan een kop koffie!
Walther,
Als ik jou zo lees ben jij jouw visie op ‘de wereld’ geheel aan het bijschaven. Go on!
Ik lees je graag en denk te verstaan!
Heb je mijn laatste “Experiment” al gelezen?…..
https://hanstitulaer.wordpress.com/experiment/
Groet,
Hans.
Ik weet zeker dat Rob het goed bedoeld Hans.
Jouw woorden over het web zijn zeker waar. Maar het Internet is nu eenmaal een vluchtig medium, dat is inherent aan het feit dat er geen ware verbinding kan ontstaan via enkel bits en bytes. Dat wil niet zeggen dat er geen compassie of herkenning zou kunnen zijn. Gelukkig is het geheel ook niet zo ernstig dat ik opgebeurd moet worden of getroost of wat dan ook. De werkelijke staat van mijn zijn is niet altijd even zichtbaar in mijn teksten omdat het soms ook aangedikt wordt. Het voorrecht van de schrijver is nu eenmaal dat hij mag dramatiseren :-).
Overigens, cafeïne is en blijft noodzakelijk hoor, ondanks je woorden :-).
Ik heb je experiment gezien inderdaad. Geslaagd in ieder geval. Ik ben benieuwd naar het vervolg.
Vrolijke voorjaarsgroet,
En een warme groet terug Rob.
Mooi geschreven Walther, succes met je plannen, kom je 10 april wel een frietje eten?
Groetjes
Frank
Ik vermoed van wel Frank..
“Geen nieuws = goed nieuws”; oh nee…… tis “geen bericht, goed bericht”!
Maar goed, ik ga ook zuiniger nieuws consumeren. Heb mijn TV jaren geleden weggedaan. Bevalt me goed om zonder indringende beelden verder te gaan. Radio, Internet en ‘real world news’, daar heb ik al een kluif aan.
Schept méér ruimte voor andere dan TV-kanalen! You know! 😉
enne….
“Een man is zo jong als tie zich voelt”
Sinds mijn gehoor minder is ontloop ik drukte.
Het terras in mijn tuin bevalt mij prima.
Laat mij maar kijken naar de vogeltjes.
Vrolijke voorjaarsgroet,
Om eerlijk te zijn:
Ik zie graag goed en wel uitziende mensen (=dames) flaneren. Zo van ‘wat ik allemaal niet heb’ en ‘er blijft wat te wensen over’ …… tot vermoeienis toe. Dit al jong aangeleerde behaviour slijt toch kennelijk moeilijk, in de loop van al die jaren. Het relativeren lukt mij al iets beter, en er is hoop op een nieuwe en objectievere kijk! Het gaat lukken, vooral wanneer nieuwe inzichten zich aandienen.
Ach ja….” een man is zo jong al hij zich voelt” (had ik elders reeds vermeld).
Oh nee,……ben beslist niet frustrated. Of toch wel? Nee hoor, inzichten zat! L E E F & G E N I E T !!
Kleinschalige luxe-problemen in schril contrast met alles-bedreigde wereldproblematieken.l
Schuldvragen of niet, (bijna) alles is eindig.
Ik heb maar een voedingswens; zonder dier.
Vrolijke groet,
Dat kan ik me voorstellen. Al ben ik zelf geen vegetariër, ik zal daar niet de vraag bij stellen ;-).
“Maar voor hen die deze producten nuttigen, geniet ervan zou ik zeggen.”
Dank je, Walther! Bij het eerstvolgende alcoholvrije biertje (nu dus) zal ik op je toasten.
Ik hou ook enigszins van “puurheid”, maar dan minder gerelateerd aan eten en drinken. Meer in houding; de algehele levenswijze. Opsmuk kan ik met enige terughoudendheid wat waarderen.
Fijn weekend!
Gr. Hans.
Wow Walther, wat mooi man. Mooi aandenken ook aan een mooie zondag in ons park.
Mooi werk Walther.
lieve groet, Marjon
Bedankt Marjon
deze tekst geeft mij veel te denken. Lijkt bijna alsof het een afscheid is van jouw leven. Lijkt mij ook vanuit één zucht geschreven.
Ha Marijke.. nee hoor, dit is geen zwanezang. Gelukkig maar :-). Het is wel inderdaad bijna in één zucht geschreven.
Inderdaad in 1 zucht geschreven. 😉
“Gericht op Eros” is een ‘gewaagd’ gedicht.
Ben benieuwd hoe het gedicht “Voorbij Eros” gaat luiden, mocht dat in de planning liggen?
Jij schudt nogal een verscheidenheid aan stijlen uit je mouw!
Ik blijf je volgen, Walther…
Poëzie is veel, maar toch niet allesomvattend.
Een mooi gebalanceerd gedicht; lekker concreet voor de goed-verstaander.
Persoonlijke en diepergaande bevindingen.
Bedankt voor de poëzie!
Gr. Hans.
hey walter echt heel mooi geschreven!
Het leest vooral als een lang gerekte ramp ….
Wat zijn de plannen voor volgend jaar?
Vriendelijke groet,
hey walther goed pakkend tekst/zin over het leven! en ben ook benieuwd in hoeverre je boekje daarover gaat dus mss als ik het interessant vind, ik het wel wil kopen. gr louisa
Bijzonder Walther!
Een ‘uitgelezen’ kans om ook de doorgaans minder bekende schrijvers en letterpuzzelaars onder de aandacht van een luisterend oor te laten komen.
Spannend.
PATHS THAT CROSS. (Patti Smith)
Speak to me
Speak to me heart
I feel a needing
To bridge the clouds
Softly go
A way I wish to know
A way I wish to know
Oh you’ll ride
Surely dance
In a ring
Backwards and forwards
Those who seek
Feel the glow
A glow we will all know
A glow we will all know
On that day
Filled with grace
And the heart’s communion
Steps we take
Steps we trace
Into the light of reunion
Paths that cross
Will cross again
Paths that cross
Will cross again
Speak to me
Speak to me shadow
I spin from the wheel
Nothing at all
Save the need
The need to weave
A silk of souls
That whisper whisper
A silk of souls
That whispers to me
Speak to me heart
All things renew
Hearts will mend
Round the bend
Paths that cross
Cross again
Paths that cross
Will cross again
Rise up hold the reins
We’ll meet again I don’t know when
Hold tight bye bye
Paths that cross
Will cross again
Paths that cross
Will cross again
PRACHTIG, Walther!
Dinsdag 1 oktober, over een kleine 2 weken al, start jullie radioprogramma “Tabeeh Literair Café”!
10 Uitzendingen, waarvan de laatste van het seizoen op 7 juli 2020.
Ik heb de juiste app reeds gedownload. Ben benieuwd Walther! Jij die enige vertrouwdheid hebt opgedaan met de microfoon, zal het nu druk hebben met voorbereidingen?
Succes met deze en/of andere ‘kwetsbare’ geluiden!
Dank je Hans. Ja, druk met de voorbereidingen inderdaad.
Beste Walther,
Ik heb gehoord, de eerste van oktober. Jullie eerste radio-uitzending bij de ORTS.
Een veelbelovend programma dat niet zonder schrammetje de ether in is gegaan. Dit getuigt van een wat moeizame start. Een evaluatie waard gezien de ‘getoonde’ inzet binnen de (on-)mogelijkheden met de aangereikte middelen.
Waar een wil is, is een weg!
Verbeterpunten zijn:
Geluidskwaliteit; de akoestiek van studio en/of juist gebruik van de microfoon(s).
Montage; een slordigheidje verraadde m.i. de tijdsdruk?
Inhoudelijk; hier onthoud ik me van commentaar. Veelbelovend, dat wel!
To be continued!
Groet van Hans.
Heb je de tweede uitzending ook al teruggeluisterd Hans?
Jawel Walther.
Ik heb vanavond via de twitter-link (die van het terugluisteren van de ORTS deed het niet!),
geluisterd. Dag-en-nacht verschil met de eerste uitzending. Inhoudelijk ook goed (gaat ook wel boven mijn petje); een volwassen uur van luisteren. Was dinsdagavond niet in de gelegenheid, en vanavond dus wel. Proficiat!
Groet van Hans. 🙂
A.s. dinsdag, de eerste dinsdag van de maand: “Tabeeh, Literair Café”!
Ik ben één en al oor, Walther! 😉
Afgelopen zaterdag de 23ste was ik verhinderd. Het zal druk geweest zijn in Het Gele Huis?!
Hoi Hans, mocht je het dinsdag moeten missen, via de website van culturele werken kun je het dan wel weer terugluisteren. De 23e was het best druk ja. Er moesten stoelen bij gehaald worden.
…. Een gezellig luisterprogramma voor een ‘breed publiek’ met interessante weetjes.
Wat ik 4 december al postte…..
Wederom een geslaagde uitzending dewelke ik juist heb beluisterd. ‘Kleurrijk’. Blijft boeien.
… maar wel met rode letters in het hoofd …
Moooi-Mooi-Moi
Geen overtreffende trap, maar een tegengestelde beweging; een naar destructie neigende transformatie.
Een pad der ‘martelaren’. Zoiets.
Moi-Mooi-Moooi
Thanks 🙂
Rare tijden… dat zijn het zeker Walther. Ik lees je blog met plezier!
Hartelijke groet,
Bas Adriaansen
Dank je Bas!
Indringend mooi Walther…had deze post opgeslagen….vandaar mijn late reactie…
Lieve groetjes, Carla
Dag Walther….hoop dat mijn eerdere reactie jou heeft bereikt…
Lieve groet! Carla vdB
Alle berichtjes bereiken mij Carla 🙂
Surrealistische tijden….soms zelfs sience-fiction……
Fijn jouw herkenbare berichten te lezen en te genieten, Walther….
Mooi paasleesweekend Walther!
Hartelijke groet
Bas
Walther….mooi stukkie ervaringsleren in de kruidenier…..
Geen idee op welk tijdstip jij je wekelijkse boodschapjes doet: om alle mogelijke risico’s te vermijden sta ik om 07.45 u voor mijn kruidenier…..08.05 u afgerekend en wel….op dat moment druppelen ‘n handjevol zielen binnen….
‘t schijnt ook prettig te zijn om vlak voor sluitingstiijd te shoppen. . ….
Ik ga meestal in de ochtend maar dit keer was het wat later..
Prachtig Walther….zó herkenbaar…..
Walther…heb ik op dit gedicht soms ook al gereageerd? (kreeg na mijn vorige reactie ‘n reminder…)
Mijn reactie op dit gedicht:
Helder….beetje somber…harmonieus…..
Naar mijn mening is er in principe geen dag verloren….mits men er niets mee doet…(reflectie, contemplatie, relevantie….)
Hoi Carla, dit is je eerste reactie op dit gedicht. Dat er geen dag verloren is is ook een beetje de gedachte in dit gedicht Carla. Het begint met de uitspraak dat er van de dag niets te maken is maar wordt in het gespiegelde deel omgedraaid in een vraag of we van deze dag niet wat kunnen maken. Omdenken van het uitgangspunt dus.
Mooi….soms ook heimwee en verdriet….nostalgisch prachtig, Walther…
En dan het eerste sterven
met aan het eind van de tunnel licht
waarin je langzaam ontwaard
Een mooi en bekend gezicht
Daarna je eerste verschijnen
voor onze lieve Heer
en omdat je niet alles goed geleerd hebt
mag je binnenkort nog een keer
En weer gaat je ziel op reis
En kruipt in een klein eitje,
Wachtend op bevruchting
Een orgasme verblijd je
En zo gaat de cyclus rond
Leren we meer en meer
Om mens te zijn voor elkaar,
en anders mag je nog een keer 🙂
Dank voor de inspiratie,
gr. Rob
Dank voor de aanvulling Rob 🙂
Mijn buurman haat Hedera.
Terwijl ik geniet van deze plant.
Zo heeft een ieder weer andere ideeen bij een mooie tuinafscheiding.
Vredelievende groet,
In één woord: adembenemend!
Mooi!
Schitterend Walther!
Dichterbij dan deze woordgevoelens kun je bijna niet komen….
Het is soms lastig inderdaad… 😉
Ook mooi…..zo’n intens verlangen zo mooi beschreven…
Dank je Carla 🙂
Ik kreeg laatst de vraag of mijn buren problemen hebben met de wildernis in mijn tuin. Ik hoor niets.
Mijn achtertuin heb ik aan de natuur gegeven. Daar doe ik niets aan.
Mijn voortuin is helemaal ingesloten en daar pruts ik af en toe wat aan.
Natuurvriendelijke groet,
Ik probeer dus voor-/zijtuin insect vriendelijk te maken… of althans, dat is mijn ideaal… maar ook “onderhoudsvriendelijk”. Uitdaging genoeg.. vooral omdat ik er niet aan denk onderhoud te plegen over het algemeen…
Zo herkenbaar. Achtertuin is nu voor de egels, vogels en de prachtige gele bloemen, die iedereen aanziet als onkruid.
Zaadjes van bloemen paar geleden laten staan én nu bloeien ze wéér, heerlijk door elkaar. Wat mooi.
De laatste beuk 30 jaar oud weggehaald om een boze buurman die de vallende bruine blaadjes in april niet apprecieerde. Buurman blijft boos, so what. Ik huilde zachtjes toen de boom neerging. 30 jaar geleefd, nog sterk en ik maakte deze boom dood.
Wilde tuin is heerlijk. Al die diverse groene kleuren in de zomer.
Zeer herkenbaar. Tip : onkruid bestaat niet. Ik koester mijn paardebloemen. Zelfs brandnetel mooi, mits mooi gegroepeerd.
Koop zakjes veldboemenzaad !!
Ik heb pas vogelzaad in pot gedaan, oa zonnebloemzaad, en ze doen het goed !
Ook: hou de “onkruid ” begroeiing dicht, dan hoef je bij droogte ook niet te sproeien.
Heel mooi Walther!
Geniéten Walther ….kan op zovele manieren….mooi weekend vol inspiratie…!
Och onkruid is dat wat je niet wilt. Of dat een paardebloem, roos of een vervelende buurman is is persoonlijk…
Interessante spotlight van Naturalis over onkruid:
https://www.youtube.com/watch?v=SIs0BJy9ZHo
…en zoist…!
Lekker het bos in Walther, zet m op!
Dit zwijgen is toch veelzeggend! Prachtig…
De impact van mijn reactie valt in het niet bij het zien van deze video! Moooi!
Wie bewaart de sleutel van het depot van gemiste kansen ???
Nieuwsgierige groet,
Zo herkenbaar <3
Ben daar toevallig ook mee bezig: hoeveel en welke spullen wil of moet ik bewaren om (makkelijker) contact te kunnen houden met vroeger? En wat is eigenlijk alleen ballast, omdat het contact met vroeger gewoon in mij zit? En wat is niet nodig voor het contact maar mag blijven omdat ik er blij van word?
Mooi experiment lijkt me dat: over je zolder lopen alsof het een kofferbakverkoop is en kijken wat je mee zou willen nemen (bijvoorbeeld naar beneden).
Zeker een leuk experiment. 🙂
Ik wens jullie heel veel plezier!
Zonnige groet,
Dank je Rob… Het duurt gelukkig nog even 😉
Ik beloop gewoon uitgesleten bekende paadjes ….
Twijfelende groet,
Aardgeur klinkt mij als muziek in de oren.
Stille groet,
De regendruppels op het asfalt ook 😉
Instemmende groet,
Ik slaap al langer erg onrustig.
En ik droom steeds meer.
Eerst wil ik de rust in mijzelf terugvinden.
Stille groet,
Wat mooi dat je ook dit kunt delen. Herkenbaar ook, op veel terreinen van het leven.
Stille groet,
Het weer ons tempo laten bepalen geeft rust en vertrouwen.
Warme groet,
Zeker Rob. Sterker, het verlengd onze levens 🙂
Vorige week wenste iemand mij het Eeuwige Leven toe.
Wanneer er dan ook nog een elastiekje is waar aan getrokken kan worden …
Ach, laat ik de tijd maar nemen zoals het is.
Stille groet,
Oe.. Eeuwig leven…. ik zou niet weten wat ik daarmee zou moeten doen…
Het lezen van deze korte stukjes tekst…..een verademende wandeling, luchtig en uitnodigend.
Dat word weer genieten
Wowwww….naar mijn hart, Walther…..
Dank Walther voor je vele berichten…..’n welverdiende vakantie toegewenst! ☀️
Ik wens jou mooie momenten op ongekende plaatsen van ons prachtige land.
Vrolijke groet,
Mooie vakantie Walther en pas op voor de konijnenkuilen!
Zwarte climax!
Onverwacht!
✍
Walther.. .2e keer mijn reactie:
Zwarte climax….
Onverwacht!
Zo is ‘t!
✍
Precies Walther!
Wat kun jij toch genieten van dat goudgele vocht….
✍
Wowwww…..
“Een deur die nimmer opent…”
Vertrouwen en geduld lijken hier op de proef gesteld te worden, Walther.
Een weldadige rust heeft zich meester van je gemaakt en houd je bezig, veroorzaakt een mateloze onrust.
Een mooie ervaring lijkt me, haast verlammend.
Pingback: Ontmoeten doe je in de Huiskamer : Zwerven door het alledaagse
Het is nooit ‘je-dàt’, maar eerder het streven/verlangen naar……
Simpel gezegd:”Een worst voor de neus gehouden.”
…..En toch, soms lijkt het ultieme een kortstondige waarheidsbeleving te zijn…..
Wat ‘n schitterende vertoning! Héérlijk gewoon, en zooo REALITEITs-gebonden!
Ik voel me geheel gehonoreerd, na mijn jaaaren durende depressie welke dan toch zijn einde kende, nu 15 jaartjes gelee. Een zalvende en helende vertoning, deze video-boodschap. Ik noem hem dan ook “Black Velvet”, deze “REALITEIT”.
Bedankt voor deze meesterlijke verademing!
Enig bezwaar wanneer ik deze video eventueel op mijn blog plaats, Walther?
Zolang je mij als bron opgeeft heb je mijn toestemming Hans.
Dank-je-wel, Walther!
‘t Gaat mij ook aan het hart, het raakt me wanneer bomen gerooid worden. Vooral de grotere reuzen die in stilte van alles meemaakten, geworteld in de grond….. geen ontsnappen mogelijk en overgeleverd aan des mensens willekeur.
.
De beste wensen, Walther…… dat veel grote woudreuzen (in wording) het daglicht mogen zien.
Dank je Walther…..
zie ook
Walther….fijn om herkenbare overpeinzingen van jouw hand te lezen….
Dank je Carla 🙂
Weer met plezier gelezen Walther. Dank.
In het Lunapark van het leven
Vertel mij wat; ik doe niet mee
Het eindpunt is niet ‘je-dat’
Kom aan en wees tevree
Soms overkomt je meer
En wordt de finish getekend door oud zeer
Prachtig gedaan. Voelt als contact door de inhoud, die past bij het medium.
Mooi Walther. Dankjewel!
Klare taal!
Cogito ergo sum …… (‘Ik denk, dus ik ben’) …… moest dit even googlen.
Men zegt wel dat Latijn een dode taal is, statisch en niet anders uit te leggen dan op de wijze van toen, eeuwen geleden.
‘Ik denk, dus ik ben’ is een wel erg armoedige en incomplete constatering. Ik denk niet, maar weet zeker dat bovenstaande conclusie niet de JOUWE is!
Peinzen, mijmeren, filosoferen is een luxe bezigheid, niet altijd prettig maar soms wel zinvol.
Een andere insteek van wat voor een indruk het oog op hersengebieden heeft, en dus onbewust verbindingen legt, virtueel zogezegd dan maar, blijkt uit de volgende grappige en treffende constatering:
Vlgones een oznrdeeok op een Eglnese uvinretsiet mkaat het neit uit in
wlkee vloogdre de ltteers in een wrood saatn, het einge wat blegnaijrk
is is dat de eretse en de ltaatse ltteer op de jiutse patals saatn. De
rset van de ltteers mgoen wllikueirg gpletaast wdoren en je knut
vrelvogens gwoeon lzeen wat er saatt. Dit kmot odmat we neit ekle ltteer
op zcih lzeen maar het wrood als gheeel.
Dank Walther voor dit mooie lentebericht!
Heel herkenbaar, Walther!
Tip: proberen aan toe te geven…
Zojuist deel twee beluisterd, nu deel een nog. Leuk! Werk wel vaker van achter naar voren.
Lastig om deze man te intervieuwen. Wil niet zoveel over zichzelf kwijt daarom draait ie soms de rollen om. Al 10 jaar met pensioen zegt hij, maar hij klinkt niet als iemand van 75… over is ie op z’n vijftigste al met de vut gegaan of zoiets…
Het was geen gemakkelijk interview inderdaad ;).
Heel herkenbaar voor mij. In die tijd dat ik depressief was, had ik gebrek aan energie. Simpele handelingen kostten me enorm veel moeite. Had het idee dat mijn stofwisseling van streek was en afvalstoffen onvoldoende afgevoerd werden. Het idee dus dat ik onderhevig was aan een vergiftiging van binnenuit. De redenatie dat het alles te maken heeft met de CHEMIE van mijn lichaam was gezet. Dáár moest wat aan gebeuren.
Óók het feit dat ik niet kon genieten, een sensatie waarmee ik nu nog steeds energie opdoe, speelde me parten!
Hoe verander je dat???
Zelf verander je dit niet. Zeker niet wanneer sprake is van een zware depressie van maanden en jaren. Deze periode in het leven hakt erin! Je loopt op je tandvlees, zogezegd, dag in dag uit. Uitzichtloos is je lot en jezelf oppeppen heeft een einde.
Een ware slijtageslag! Een hel op planeet Aarde!
MIJN uitkomst was en is pillen. Ik had het geluk dat na het lang en trouw innemen van deze onnatuurlijke kunstmatige dingen/pillen, mijn goede balans zich herstelde en ik -met handgrepen- weer een volwaaardig gevoel kon/kan ervaren.
Dit wilde ik jou, Walther, laten weten.
Ik ben zo’n 20 jaar zelfstandig geweest als vormgever/art director. De jaren daarvoor was ik in loondienst. Ik heb in die tijd ups en downs gehad, maar het gedoe van administratie, new business etc. is voor de meeste creatievelingen een pain in the ass. Begrijpelijk want creatieven willen met hun vak bezig zijn, niet met triviale zaken als gezeik over belasting, onbetaalde rekeningen etc. Ik denk dat er maar weinig creatieven in staat zijn om zelfstandig te functioneren. Misschien kan jij dat wel Walther, ik vond het erg moeilijk.
Heel eerlijk gezegd vind ik die “bijzaken” ook lastig Bas. Ik ben geen boekhouder, administrateur, verkoper enzovoorts. Maar tegelijkertijd hou ik er wel van om de vrijheid te hebben om te doen waar ik vrolijk van word. De “trivialiteiten” horen daar helaas bij. Dat is een balans die ik moet zien te vinden uiteindelijk.
Hoi Walther,
mag ik deze in Poëthement plaatsen, het maandperiodiek van de PoëzieClub Eindhoven, alsjeblieft?
Hallo Hans, Natuurlijk. Het bericht was in de spamfolder beland helaas, anders had ik je al eerder kunnen laten weten dat het mag.
De meesten, die ik ken, hebben ‘n broertje dood aan administeren…slechts voor hen, die hun beroep ervan maakten/maken, was/is ‘t ‘n uitdaging…
zie boven
Altijd ‘spannend’ vanuit een herkenbaar verleden, jou zo te volgen, Walther!
Wish you good luck, want dat is onmisbaar in jouw situatie. Ik blijf je lezen.
Mooi verwoord, Walther!
Méér dan dat, Carla.
Bewust doorleefd waardoor expressiviteit in de tekst gevangen zit.
liki it
Dank je Martin
Een stuk tekst overtuigend geschreven vanuit een sterke/zwakke kant van jou.
At the touch of love everyone becomes a poet. (Plato)
Creativiteit is als een onwillige kat. Komt als je wil, komt als je niet wilt, komt soms ook niet, en dat kan langer duren dan je dacht of hoopte.
Gewoon met de bak brokjes blijven rammelen. Opeens is hij er weer en geeft kopjes.
Een wereld waar je geen grip op hebt, en nooit op hebt gehad bovendien, blijkt? Een illusie rijker! Vandaar het verdriet?
Puzzelstukjes te over van een op (non-)fictie balancerend geheel?
Het blijft gissen……where did I go wrong? (Nobody’s perfect.!)