‘Is deze wereld nog te redden?’
Ik zie deze vraag steeds vaker voorbijkomen op de tijdlijnen van mijn sociale media verslavingen. Een vraag die mij bij tijd en wijle ook bezighoudt. Waarop ik net als al die anderen geen antwoord weet te geven. De aarde zelf zal vast wel blijven bestaan zolang hij zijn rondjes om de zon kan draaien. Ze bestaat al langer dan de mens en zal de mens waarschijnlijk met miljoenen eeuwen weten te overleven.
De wereld die wij als mens voor onszelf geschapen hebben daarentegen is een ander verhaal. Of de door ons gecreëerde wereld bestand is tegen het ongebreideld verbruiken van de grondstoffen, die de bouwstenen van diezelfde wereld zijn, betwijfel ik. En met mij vele anderen. Ik richt mij dan ook op wat ik zelf kan doen. Ik probeer mijn consumentisme te verminderen tot het niveau waarop ik alleen nog maar verbruik wat ik nodig heb zonder dat ik veel concessies hoef te doen aan de kwaliteit van mijn leven zelf. Dat betekent soms investeren in duurdere dingen maar wel dingen die langer meegaan of beter te recyclen zijn. En soms betekent dat dingen voorbij laten gaan die zo leuk lijken.
Is deze wereld te redden? Ik weet het niet. Maar dat weerhoudt mij er niet van het te proberen. Verrassend genoeg zorgen de concessies die ik daarvoor doe er vaak ook voor dat de kwaliteit van mijn leven omhooggaat.
Dat is sowieso winst.
…en zoist…!