Gapen, slaap uit de ogen wrijven, een hoofd onder de kraan en sterke koffie. De ochtend begint te vroeg en het bed is nog te warm om eruit te moeten maar het moet. Soms is vroeg opstaan een verplichting en dat gaat gepaard met strijd. Strijd van lichaam en chemicaliën die de wil trachten te buigen. De winst gaat meestal naar de voorgaande terwijl de laatste moeite doet om het verlies als verlies te zien.
De onbedwingbare drang om te slapen tot de dag al half voorbij is gekropen is groot. Er resten slechts lapmiddelen om overeind te komen en te blijven. Er is hier geen sprake van spijt of frustratie, het is zoals het is. Er is herstel nodig en blijkbaar horen lange periodes van slaap daarbij. Er is nog genoeg van de dag over om te doen wat gedaan wil worden, binnen de grenzen van wat er kan. Al duurde het even voor er acceptatie was van dit feit. De energie van de strijd die werd gestreden kan echter beter elders besteed worden.
Waarvan akte.