Er zit alweer bijna een kwart op

Maart is inmiddels weer bijna ten einde. Het eerste kwartaal van een jaar voorbij. Een jaar waarin ik hoop een aantal leuke projecten te kunnen ontplooien en succesvol af te kunnen ronden, waarin ik streef naar het verminderen van bezit en waarin gewicht hopelijk afneemt en inzicht toeneemt. Voorlopig blijft het bij de plannen.

Alhoewel, ik heb inmiddels een aardig gat geslagen in de rommel op mijn zolder. Ik heb een paar plannen al in gang gezet en ik hoop dat ze tot een succesvol einde worden gebracht (al is het natuurlijk wel zo dat ik daar dan zelf wel een flink deel voor zal moeten zorgen) en ik heb zaadjes geplant voor nieuwe projecten. Al zullen deze plannen niet dit jaar worden opgepakt. Plannen te over. Tijd wat minder.

Komende maanden gaan we weer licht zien. De dagen lengen voorlopig weer, het hoofd wordt door de mangel gehaald zodat er lucht en ruimte kan ontstaan en het lichaam kan zich wat ontspannen. Fysiek gaat het wat minder, ‘beginnende slijtage van de knieën’ luidt het oordeel. Om er minder last van te hebben moet ik afvallen, om af te vallen moet ik bewegen, om te bewegen moet ik de pijnklachten maar even negeren. Gelukkig helpt een grootverbruikersvoorraad paracetamol mij daarbij. Nu nog daadwerkelijk gaan bewegen.

Het lijkt nu wel alsof er veel negatiefs is, maar ik zie de toekomst rooskleuriger tegemoet dan de meeste mensen van me denken. Het is niet kommer en kwel. Niet alleen tenminste. Er is veel goeds. In mijn leven, in de samenleving. Ik ben gestopt met het bekijken van nieuws en filter de tijdlijn van mijn sociale media wat meer om het te kunnen zien. Maar doordat ik minder consumeer van de media heb ik mentaal meer ruimte en zie ik wel veel meer van de werkelijke wereld zoals die zich aan mij presenteert. Geen interpretatie van een verslaggever, politicus met meerdere agenda’s of een bubbel van een door obscure algoritmen bepaalde berichtenstroom. Zorgen over de toekomst maak ik me niet. Die toekomst bestaat niet, enkel het moment waarin ik leef.

Kortom, het leven is goed. Ik ben op veel vlakken een tevreden mens. Ik hoop u ook.