Soms sla je wegen over. Ze zijn uitnodigend, reppen over mooie vergezichten, toekomsten vol emotionele rijkdom. Maar angst voor het onbekende, voor mogelijke risico’s, weerhouden je ervan die wegen te betreden. Die comfortzone is wel erg comfortabel.
En soms sla je toch zo’n weg in. Voetje voor voetje, voorzichtig aftastend of dit wel brengen gaat wat het belooft. Of het geen desillusie gaat zijn zoals al eerder meegemaakt. Maar toch wint de nieuwsgierigheid het van de angst en ga je voort. Langzaam zelfverzekerdheid opbouwend. Vertrouwen. En een nieuwe comfortzone vormt zich waarin de ingeslagen weg ingekapseld wordt.
Een proces wat tergend langzaam verloopt, maar stug voortgaat tot het volbracht is en er nieuwe processen gestart worden.
Foto door Anton Atanasov via Pexels