De dagen beginnen weer te lengen. En toch, er is vermoeidheid en er is slapeloosheid. Er is geen verband tussen beide naar het lijkt. Dit ondanks verwoede pogingen van anderen om een koppeling te leggen tussen de kortere dagen van het jaar en mijn gemoed.
Maar eigenlijk ben ik dol op deze dagen. Het bijna verplichte binnen zitten in een knusse omgeving met alles wat ik liefheb binnen handbereik (nou ja, bijna alles) is voor mij geen straf. Verre van zelfs. Ik kan doen wat ik leuk vind en maken waar ik vrolijk van word. Deze vorm van cocoonen ligt mij wel. De rust die het brengt, de ruimte die het biedt voor creativiteit, het is allemaal welkom.
Ik hoef deze giften alleen nog maar te accepteren.
Foto door Pixabay