Het zicht is beperkt van 0 tot 50 meter, er is een stilte in de wolk. Een dun laagje condens op je raam beperkt het zicht naar buiten tot -1. De wereld is net zo klein als je woonkamer en er klinkt een viool, een ijle stem die melodieus je leefsfeer beïnvloedt. Een piano maakt het af.
De rust en kalmte vult het appartement. Je hartslag vertraagt, je stem klinkt gedempt als je de kat een snoepje aanbiedt. Je lijf voelt loom en traag, het bloed naar je hersenen stroomt op halve kracht. Je bent volkomen zen terwijl je universum 31m2 bestrijkt. Er zijn slechts twee zichtbare levende wezens in dat universum. De kat en jij. Een tevreden gesnor tijdens de hapjes vergezelt de muziek.
En dan klinkt je telefoon. De buitenwereld treedt binnen met al haar geweld en lawaai.