Soms zijn ze er; gebeurtenissen die sturen, die veranderingen in plannen, in wensen, in leven aanbrengen en die als puzzelstukjes in elkaar schuiven en een duidelijker beeld scheppen van waar die plannen, wensen en dat leven naartoe gaan. Die richting duiden waar ooit verwarring was, waar ooit angst was.
Maar angst en verwarring zijn er altijd. Angst om naar buiten te keren, verwarring over waar je op te richten. Maar ook angst om een keuze te maken, verwarring over wat de gevolgen van de gemaakte keuzes met je doen. Ja, er zijn nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen. Ja, er is een uitweg. En toch is dan die drempel nog steeds aanwezig, al is hij lager en makkelijker om overheen te stappen. Een leven lang geleefd waarin de aandacht, de richting altijd werden bepaald door de noden van een ander; een bedrijf, een geliefde. Dromen bestonden slechts om als droom verder te gaan. En dan nu?
Dan nu beginnen dromen realiteit te worden.
Interessante benadering van situaties.
Vooral de titel “Veranderende realiteiten”, waarin ik nog iets verder ga, namelijk “Veranderende waarheden”, waarbij ‘het gelijk’ van partijen/kampen een ommekeer kent. Alles staat op losse schroeven en kan zich zomaar tegen je keren door (kennelijk) ontbrekende(?) details eraan toe te voegen waardoor de kleur, de intentie van het geheel als een negatief naar een positief transformeert. ‘De tijd’ laat hier van zich gelden. Het negatief, op het celluloid dat wordt gebruikt laat zich door belichting met gebruik van ontwikkelaar op lichtgevoelig papier tot een positief transformeren….’time will tell’.