Later is nu. Nu is meer. Ik mag mijn pad vervolgen, een pad waar ik al jaren naar op zoek was, het pad dat mij ruimte biedt mijzelf te zijn, mij te kunnen uiten zoals ik wil en vooral op de momenten waarop ik dat kan. Meer is er ook later. Later mag ik exposeren.
De maand mei om precies te zijn.
Dan mag ik tekst en beeldend werk hangen in een expositieruimte. Mag ik proeven van de mogelijkheden die het pas gevonden pad met zich meebrengt. Mag ik werken aan nieuwe uitingsvormen, gecombineerd met bestaande en mag ik ervaren hoe anderen dit alles zullen bekijken, bekritiseren.
Wellicht opbouwend, misschien belachelijk makend, hopelijk waarderend.
Maar nu is vooral doen. Werk selecteren, werk maken, werk combineren, afmaken waar ik aan begonnen ben, zoveel jaren geleden al. Vooruitkijkend naar mogelijkheden die ik eerder voor onmogelijk hield.
Later is nu, nu is meer, meer is er later. Tot dan? Tot dan is hier. Hier is tekst, is audio en is beeld. Hier is poëzie, is proza, is podcast, is fotografie. Hier komt ook meer beeldend.
Hier is ik.