Roadtrip
de gezichten om mij heen vervagen vergeten, vervangen door een karikatuur van mijn eigen facetten waarin ik elk van hen parodieer persifleer vereer ik kies mijn eigen wegen verscheur de …
Categorie: Poëzie
Weeffout
ik leef volgens regels die anderen niet lijken te herkennennormen en waarden die verloren zijn gegaan in de maalstroomvan vooruitgangsdenken en groei-economie compassie en empathie zijn vreemde woorden in een …
Rollend door het leven
Die enkele keer dat hij op zijn knieën zit en bidt, zoals zijn moeder hem vroeger leerde, is niet voldoende dacht hij. Misschien moest hij toch maar eens ter biecht …
Trump’s verweer
Ik ben lelieblank opgevoed, zei hij. De puurste kleur en zuiverste klank. Niemand zal dat besmeuren met bloed en smerige geuren. Beseffen ze niet dat deze twisten alleen maar het …
Terug!
Nu de deuren weer geopend zijn en het vocht weer getapt wordt kiezen we weer met overgave voor het samenzijn. Nog steeds op afstand van elkaar maar zonder bezwaar in …
Vernieuwingsdrang
Verbeteren en veranderen aanpassen en vervangen maar niemand die het heeft over het verlangen naar gisteren.
Welke vrees hou je voor je
Waar moet je over schrijven als het leven stilstaat, als alles wat je beleeft slechts een straat vult omdat je binnen zit? Vertel je over de bomen wiens takken heen …
Ontwaken is een proces
Ergens rinkelt wat. Een bel of een lepel in een kopje. Een constant gerinkel diep in het achterhoofd. Licht lijkt het lichaam te wassen in stevige stralen waarbij elke oneffenheid …
morgen, vandaag
Een bleke ietwat schuwe zon verlicht deze dag waarop ik niet mijn weg vind in mijn hoofd. De zware deken van net ontwaken ligt nog over brein en ledematen. Loom …
Het vergankelijk bestaan van boeken
Oude boeken geuren naar verval. De jaren van verwaarlozing bereiken de neus en de aftakeling is zichtbaar. Het broze papier voelt angstig aan alsof het bang is uit elkaar te …