Categorie: Poëzie

Een bleke ietwat schuwe zon verlicht deze dag waarop ik niet mijn weg vind in mijn hoofd. De zware deken van net ontwaken ligt nog over brein en ledematen. Loom …

Oude boeken geuren naar verval. De jaren van verwaarlozing bereiken de neus en de aftakeling is zichtbaar. Het broze papier voelt angstig aan alsof het bang is uit elkaar te …

De eerste stappen zijn alweer gezet naar onzekerheid en vreemdheid en onbekende werelden en vergezichten wachten nu al op een frisse aanblik van een ontvankelijke geest. Gespeend van alle ervaring …

Verbinding verbroken, van alle connecties verstoken, een wanhopig grijpen naar strohalmen en rookslierten om te staren naar lege handen. Op zoek naar middelen om het wegvlieden van levenslust te stelpen …

De nacht is vervangen door een stralende ochtend maar jouw ogen zijn nog steeds gesloten. de ademhaling rustig alsof je niets verwacht. Je bent veilig in je dromen. Geen angsten …

‘Er gloort altijd licht aan de horizon’ zei mijn moeder zaliger, maar voor een donker gemoed is dat niet zeker, zoals niets zeker is in het leven. Maar de lucht …

Ik kan je ruiken en voelen en horen als ik de ogen voor even sluit en aan je denk waarbij het lichaam reageert op iets wat er niet werkelijk is. …

Zodra de auto de straat uit is overvalt me het gevoel dat wegen en paden soms uiteenlopen om later weer samen te komen in snelwegen of olifanten paadjes. Geen mens …

Mijn voeten brengen mij hier was het antwoord. Alsof ze een eigen wil hebben.  Het lijkt op mijn brein. Ook daar een eigen wil die het maar niet lijkt te snappen …

Wandelen door een bos, zwemmen in open water aanraking en dan weer los, een weerzien, tot later diezelfde dag en dan een ademteug vol zeelucht, pootjebaden in de branding, geen …