Categorie: Poëzie

Deze muren die mij het langst gekend hebben van alle muren waar ik ooit tussen vertoefd heb. Deze muren ga ik verlaten, het is zeker nu, het is beter nu. …

De stilte groeit, onstuitbaar, onwrikbaar. En alleen daar waar de zwarte roos bloeit waar velden vol passie zijn vervangen door dor hout en er niets meer te melden valt voor …

ik wil een blik naar binnen elk verborgen laadje opentrekken een zoektocht naar de oorsprong van de passie een onderhuidse verkenning van elke spier, pees en zenuw welke gebruikt wordt …

ik luisterde naar de zee het water sprekend over jaren allang vergaan en mensen die hier hun verdriet lieten gaan de golven toonden gezichten opgelucht, verwrongen verbaasd, verrast de mensen …

Ik herinner niet noch mijmer ik over gedane zaken maar pieker over wat komen gaat wat zijn kan en niet ontweken omdat ik gefixeerd de weg voorwaarts ga gedoemd tot …

Als je zo naast me ligt, je lichaam tegen het mijne, huid tegen huid, verken ik de welvingen met mijn vingertoppen, het tipje van mijn tong. Ik drink je zweet, …

er klinkt stilte door de gordijnen een kakofonie van afwezigheid ontaardend in een climax van totale donkerte een slaapwiegen zonder weerga waarin dromen ontstaan Afbeelding: Pexels-Pixabay

de gezichten om mij heen vervagen vergeten, vervangen door een karikatuur van mijn eigen facetten waarin ik elk van hen parodieer persifleer vereer ik kies mijn eigen wegen verscheur de …

ik leef volgens regels die anderen niet lijken te herkennennormen en waarden die verloren zijn gegaan in de maalstroomvan vooruitgangsdenken en groei-economie compassie en empathie zijn vreemde woorden in een …

Die enkele keer dat hij op zijn knieën zit en bidt, zoals zijn moeder hem vroeger leerde, is niet voldoende dacht hij. Misschien moest hij toch maar eens ter biecht …