“Ik heb het gevoel nooit gelééfd te hebben. Nooit genoten te hebben van de geneugten die het leven te bieden heeft noch de vruchten te hebben geplukt van arbeid die ik in mijn leven heb verricht. Tachtig jaren ben ik nu. Een leven achter mij en nog steeds een leven …
Durghar kijkt op. Hij ziet Metaxa op zich afkomen met geheven handen middenin een spreuk. Snel duikt hij opzij, juist op tijd om de vuurbol die zij heeft opgeroepen te ontwijken. Gloeiende.. dat mens is gevaarlijk. In wat voor wespennest heeft hij zich nu weer gestoken? Toen hij deze opdracht …
Thomas gaat op de ietwat oncomfortabele bank liggen. Hij voelt zijn hoofd wat zwaarder worden. Hij is moe, geestelijk moe, en wil eindelijk rust. Maar toch komen de herinneringen. Hard en meedogenloos. ‘Het spijt met Thomas. Ik wilde dit niet maar het is toch gebeurd. We hadden het iets te …
Hier sta ik dan. Met mijn poets-troep in mijn handen midden in de badkamer. Oh mijn god, wat gaat dit zwaar worden. Arno heeft zeker geen idee wat hij heeft veroorzaakt door zijn moeder uit te nodigen. Dat mens mag me toch al niet want ik heb moeders lievelingetje van …
Leeswijzer: Björn haalt zijn waterfles tevoorschijn en neemt een slok terwijl hij uitkijkt over het meertje. Wat een fijne locatie om even de wandeling te onderbreken. Lekker rustig en een perfecte plek om eens het water in te duiken en even wat verkoeling te zoeken. Pfff.. wat is het warm …
‘Je bent te lief voor me, je moet iemand zoeken die lief is voor jou’. Dat waren haar laatste woorden voor ze deur uitging. Hij kijkt voor zich uit. Wat nu? Weer een relatie die stuk is gelopen. En weer omdat hij te lief is. Wat de hel.. wat …
In het kleine kamertje in het verpleeghuisappartement was het zeer rustig. Je hoorde enkel het tikken van de breinaalden en de wijzers van de klok en af en toe het omslaan van een bladzijde. Oma Jo keek eens op van haar breiwerk. Ze wisselde even van breinaald en ging verder …
Hein stopte even met schoffelen in zijn stukje moestuin. Hij zag Karel, de beheerder van het volkstuinencomplex, aan komen lopen en wilde hem even aanschieten om te klagen over al die kinderen die hier de laatste tijd de boel vernielen. ‘Goedemorgen Karel. Mag ik je even spreken?’ ‘Natuurlijk Hein. Zeg …
Hij staat voor de deur van het hoekpand. Een gedegen jaren dertig pand. Ooit de locatie geweest van een prestigieus kantoor. Nu is het een club. De deur ziet er zwaar uit, achter de ramen zijn een soort van etalages gemaakt met daarin wat erotische kunst en verder een erotisch …
Wat bezielde me om ja te zeggen om op Rakker te passen. Marleen lekker op vakantie en ik loop hier door de regen dat beest uit te laten. Wat een druilerige vrijdagavond. Bah. Nou, loop ik weer. Op weg naar de honden uitlaatplaats. Zo’n poepstrook langs de weg ergens waar …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
