Nieuwe horizonten

 

De geur van jouw aanwezigheid
En het beeld, eens gebrand op mijn netvlies
Verdwijnt na al die tijd
Vervaagt tot een herinnering aan lang vervlogen tijden

Zoals men zegt, het leven gaat door
En ooit had ik de vraag; Waarvoor?
Maar nu weet ik dat het is
en niet anders kan

Nieuwe horizonten doemen op
Ze eisen mijn volledige toewijding
Ik wil alles geven
En dat verdraagt geen afleiding

Ik stop weg en vergeet
Jouw liefde, jouw stem, jouw geur
Ik snap niet meer waarom ik mijn tijd verdeed
Je bent niet meer in mijn gedachten

(walther, 10 september 2016)

Een reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven

Gelieve mijn rechten te respecteren.