We leven in een wereld die steeds meer wordt uitgeplozen door wetenschappers en filosofen. Wijsgeren die de wereld duiden in al haar facetten. Soms tegenstrijdig aan elkaar, soms tegenstrijdig met mijn eigen waarneming. Een wereld zo complex dat ik me afvraag waarom de mensheid het zover heeft laten komen. Politiek …
De industriële revolutie die schenkt ons onze absolutie. Het grijsblauwe staal zet de toon bepaalt het nieuwe beeld van gewoon. De rijken, onze nieuwe goden, vertoeven in hun stalen holen omringt door de schaduwen van alle weduwen van hen die het leven lieten bij het zware werk van het …
In de menselijke geschiedenis is het er altijd geweest De wens om onszelf te beschermen tegen het wilde beest Scheidingen geplaatst op strategische punten En soms met als doel het te vermunten Maar een mens blijft een mens Die moet je niet scheiden door het trekken van een …
De wereld is een product van co-creatie Een eeuwigdurend proces zonder evaluatie Verandering in elke gradatie Een voortdurende bouwput Wijzingen resulteren in een wegomleiding Waarin mensen bewegen zonder begeleiding In een continue bombardement van verleiding Waar alles je uitput Toekomst is een woord zonder betekenis Het leeft niet in …
Langzaam gaat het vlot, vooruit gestuwd door een enkel zeil gemaakt van het vel van hen die deze helse reis nooit zullen maken, de achterblijvers die het leven neerlegden en de wanhopigen hun weg lieten gaan. Een reikende hand naar de lege einder, de ogen ziend wat geen mens …
De klok slaat twaalf kan de slaap niet vatten de realiteit niet onder ogen zien Mijn hoofd zit vol watten gedachten komen nergens De klok slaat één nog lig ik wakker wil ik niet begrijpen wat ik weet wordt allengs zwakker vermoeidheid slaat toe De klok slaat twee nachtrust …
Levend in de schemer van licht en donker, dan het een en dan het ander, terwijl langzaam de realiteit vervaagt en de droom mijn werkelijkheid wordt. De ellende van alledag afwerend zoals afweergeschut vijandelijke vliegtuigen neerhaalt. Al wat de ziel nadert wordt gevisiteerd en gefileerd, ontdaan van alles wat …
De felle winterzon doet pijn aan de ogen Maar hij schijnt zonder mededogen. Verlicht een wereld zo onvolmaakt geen wonder dat de mens steeds moedelozer raakt. Aanslagen en geweld zijn aan de orde van de dag Wat meer moet een mens doen dan hij vermag. Zich staande houdend zonder …
De wind geselt mij onophoudelijk onvermoeid gaat het door en ik houd mij stevig verankerd in de grond onvergankelijk Tot de wind mij toch teveel wordt en ik na eindeloos meebewegen wordt ontworteld en een diepe val moet maken voor zoveel geweld. Al jaren leef ik en sta ik …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
