Levend in de schemer van licht en donker, dan het een en dan het ander,
terwijl langzaam de realiteit vervaagt en de droom mijn werkelijkheid wordt.
De ellende van alledag afwerend zoals afweergeschut vijandelijke vliegtuigen neerhaalt.
Al wat de ziel nadert wordt gevisiteerd en gefileerd, ontdaan van alles wat onwenselijk is
Binnenin de ziel heerst bedrijvigheid. Weg met het oude, erin met het nieuwe.
Afbrekend wat niet meer is en opbouwend wat zal zijn. Verandering is het devies.
Opbouwend wat de ziel koestert zoals een ouder het kind beschermen zal.
Beleven wat zich toont, verzorgen wat groeit en verbannen wat onmenselijk is.
De droom verwezenlijkt zal ik eindelijk durven leven, de reis weer hervatten.
Het heeft mij gevormd, hoe meanderend die weg ook was en is,
van licht naar donker en weer terug.
Genietend van wat ik tegenkom maar wat ik achterlaat koesterend als ware schatten.
Comfortabel nestelt zich een ontluikende eigenliefde, eindelijk ruimte voor wat nooit was.
Binnenvallend licht verwarmt en verlicht, verdrijft de donkere nacht die zo lang heerste
en wakkert een smeulend vuur aan, verwelkomend wat zo lang werd gemist.