De klok slaat twaalf
kan de slaap niet vatten
de realiteit niet onder ogen zien
Mijn hoofd zit vol watten
gedachten komen nergens
De klok slaat één
nog lig ik wakker
wil ik niet begrijpen wat ik weet
wordt allengs zwakker
vermoeidheid slaat toe
De klok slaat twee
nachtrust is verdwenen
en ben aan het piekeren geslagen
de ratio neemt de benen
lijkt nooit meer weder te keren
De klok slaat drie
de ogen vallen soms dicht
om ineens weer open te schieten
maar mijn geest voelt niet verlicht
het malen gaat door
De klok slaat vier
door slaap overmand
maar niet rustend
de ellende houdt stand
en rust wordt niet gevonden
De klok slaat vijf
nachtmerries doemen op
indrukken worden verwerkt
maar het blijft druk in mijn kop
eindelijk komt de slaap
De klok slaat acht
ik moet weer wakker worden
de ogen vol slaap, aan de slag is het devies
hersenen net hangend aan hun vlies
maar manmoedig sta ik op
Ik kan het nog steeds niet bevatten
Wist je dat woorden worden wat je eet?
Dat vet verandert in verdriet?
Als je dat weet, eet je vast meer fruit dan friet
Ik eet ook meer en meer fruit Monique. Niet alle dagen zijn zo. En slapeloosheid komt steeds minder voor.