Waarom schrijf jij?

“Waarom schrijf jij?” Een op het eerste gezicht simpele en onschuldige vraag maar toen ik erover na ging denken was een antwoord toch moeilijker op te lepelen dan ik dacht. Ja, waarom schrijf ik eigenlijk? In dit geval werd de vraag an sich opgevolgd door de denigrerende toevoeging “Denk je dat wat te vertellen hebt en dat jouw gebrabbel wat toevoegt aan wat er al is?” Een blik van meewarigheid was mijn deel.

Nadat ik het nare gevoel van me had afgeschud en mijzelf de vraag kon stellen zonder het waardeoordeel van de ander erbij te denken kwam ik uit op het volgende:

Ik schrijf niet omdat ik denk iets toe te kunnen voegen aan het immense gedachtegoed en grote werken van namen als bijvoorbeeld Louis Couperus, Maarten het Hart, Jan Wolkers of een Stephen King of J.K. Rowling. Dan kan ik beter stoppen, als dat mijn doel zou zijn. Sterker nog. Al deze schrijvers zijn nooit gestart met als doel tot “de groten” te behoren. Vrijwel allemaal waren het mensen met gevoel voor taal, voor intrige, voor spanning en vermaak. Maar geen van allen had tot doel opgenomen te worden in de annalen van invloedrijke auteurs. Dat ze dat zijn geworden is misschien wel juist doordat ze, in ieder geval in eerste instantie, dicht bij zichzelf zijn gebleven.

Maar waarom schrijf ik dan wel?

Nou, simpelweg omdat ik het leuk vindt verhalen te bedenken en op te schrijven. En ik schrijf wat dat betreft eigenlijk van alles; gedichten, proza, fictie/non-fictie. Het maakt mij niet uit. Als ik mijn verhalen maar vertellen kan. Ik wil mijn creativiteit uiten op manieren die mij plezieren. Ik schrijf niet voornamelijk voor “de ander” maar voor mijzelf. Ik zou mijn schrijfsels voor mij kunnen houden zoals zoveel mensen doen, soms bang als ze zijn voor kritiek of vreemde blikken en soms bang om teveel van zichzelf te laten zien, het is immers een inkijk in de belevingswereld en de emoties van de schrijver. Maar ik vind het leuk als mensen lezen wat ik schrijf. Als ik anderen kan inspireren, vermaken of ontroeren met wat ik te vertellen heb.

Heb ik ook een doel dan met mijn schrijven? Ja, uiteindelijk wil ik langere stukken schrijven. Novellen, romans. Ik heb nog een lange weg te gaan hoor. Daar ben ik mij heel erg bewust van. Maar mijn droom is toch het schrijven en publiceren van de verhalen die ik in mijn hoofd heb. Nu nog flarden van fantasie, van creativiteit die alle kanten opspringen, maar ooit zal ik de techniek onder de knie hebben om deze flarden aaneen te rijgen tot verhalen die mensen boeien, waar mensen in verdwijnen tot aan de laatste letter.

En dromen moet je najagen toch? Het heeft geen zin ze te laten gaan om later terug te kijken en jezelf af te vragen “Wat als?”

Een reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven

Gelieve mijn rechten te respecteren.