Tag: Dromen

Zonder titel…

Het is te lezen tussen regels die je spreekt Het is te horen in de regels die je schrijft Alleen niet direct in mijn oren fluistert Je liefde bestaat Maar is nog niet volwassen Je kiest voor veilig, voor mij Al ben ik onberekenbaar Onbetrouwbaar zelfs In toekomstvastheid In levensvatbaarheid …

Dromen

Dromen zijn toegangsdeuren tot de toekomst. Deze woorden zijn mij ooit eens ten gehore gekomen en eerlijk gezegd weet ik niet meer wanneer, waar en door wie ze uitgesproken werden. Maar het zijn woorden die mij de afgelopen jaren hebben gedreven. Om mij heen zie ik meer mensen hun dromen …

Wie is nog mens?

  De dagen rijgen zich aaneen en mijn wandeling ik weet niet eens waarheen gaat maar voort   Een droomloze slaap of misschien gewoonweg een droomloos leven of is het wellicht toch een droom een droom waarin de werkelijkheid lijkt verdreven   Dagen worden opgevolgd door weken de weken veranderen …

Nooit tijdens het slapen

Mijn dromen droom ik tijdens het waken Voor dromen is geen ruimte in ruste daarvoor droom ik overdag wanneer de brij aan woorden van de mensen om mij heen mij niet langer kunnen boeien of de beelden die mijn ogen aanschouwen in het niet vallen bij wat ik van binnen …

Onder mijn huid

Net onder mijn huid vieren mijn dromen feest alsof er nooit iets anders is geweest hele orgies vinden plaats net onder de opperlaag mijn nachtmerries paren met mijn natte dromen de jeugdtrauma’s jagen op de ongrijpbare nimfen uit mijn adolescentie Ik tracht er uit te komen het bacchanaal te verlaten …

De dromer

  Liggend in het hoge gras verzonken in gedachten lopend over memory lane De sterren tellend aan de onmetelijke hemel waarvan het licht zovele eeuwen geleden voor het eerst verscheen Starend naar boven en in herinnering herbelevend de mooie tijden De gelukkige momenten met mensen die hij nu probeert te …

Waarom schrijf jij?

“Waarom schrijf jij?” Een op het eerste gezicht simpele en onschuldige vraag maar toen ik erover na ging denken was een antwoord toch moeilijker op te lepelen dan ik dacht. Ja, waarom schrijf ik eigenlijk? In dit geval werd de vraag an sich opgevolgd door de denigrerende toevoeging “Denk je …

Gelieve mijn rechten te respecteren.