Liggend in het hoge gras
verzonken in gedachten
lopend over memory lane
De sterren tellend aan de onmetelijke hemel
waarvan het licht zovele eeuwen geleden
voor het eerst verscheen
Starend naar boven en in herinnering
herbelevend de mooie tijden
De gelukkige momenten
met mensen
die hij nu probeert te vermijden
Levens die elkaar
hebben geraakt
Eens verstrengeld en nu uiteengerukt
De band onherstelbaar verbroken
zijn grootste angst
waargemaakt
Hij probeert te begrijpen
hoe het leven gaat
Waarheen de ondoorgrondelijke
wegen van het lot hem leiden
En tracht te voorkomen
dat zijn hart zich vult met angst
in het kwadraat