Wegen naar morgen lijken bezaaid met obstakels. Er zijn drempels en rotsblokken, gaten en sinkholes, afzetlinten en hekken. Het is een laveren tussen gezondheid, geestelijke gesteldheid en levenslust. Er is vreugde, er is verdriet, er is pijn en er is liefde. Een levenspad loopt slechts zelden in een rechte lijn …
De druppels staan op het raam, een enkeling kan de zwaartekracht niet weerstaan en laat een klein riviertje achter op het glas om zich even later te voegen bij de andere druppels die zich genesteld hebben aan de onderzijde, daar waar het glas overgaat in kozijn. De natuur huilt. Ik …
Er woeden oorlogen in hoofden. Geloven wat er staat en wat je ziet of de wijsheden die je eigen zijn te laten prevaleren? Kiezen voor geluk of kiezen voor stress? Of misschien wel kiezen voor beide. Er is strijd om hart en ziel, om verstrengeling en ontrafeling. Om wegen bijeen …
Het groen begint donker te worden. De kleur van de zomer. Lentefris maakt plaats voor zomerse volwassenheid. Sneller dan gedacht komt de kleurenpracht van herfst en voor je het weet staan er slechts nog skeletten langs het kanaal. Maar dat duurt nog even. Voor het gevoel is de zomer al …
Gapen, slaap uit de ogen wrijven, een hoofd onder de kraan en sterke koffie. De ochtend begint te vroeg en het bed is nog te warm om eruit te moeten maar het moet. Soms is vroeg opstaan een verplichting en dat gaat gepaard met strijd. Strijd van lichaam en chemicaliën …
De zomer is net geweest, de herfst is er alweer. Voor een paar dagen maar. Dan keert de zomer weer terug. Een jaargetijde van zonaanbidding, watervrees overwinning, buitenleven en vakantie vieren in eigen land of buitenland. We pakken onze koffers en auto’s vol en vertrekken, sluiten gehaast de deuren achter …
Een klik, een draai en een nieuwe compositie. Een beeld gevangen op chemie. Een afdruk van een moment dat nimmer meer verschijnt. De vingers werken snel: een frame verder rollen, scherpstellen en ‘klik’. Een volgend moment om nimmer meer terug te keren maar gevangen in chemie. Te veel digitaal doet …
We leven wederom in woelige tijden. Oorlogen, klimaatverandering, een zichtbare grens aan de overconsumptie. De reactie van het gros der mensheid is als een herhaling van zetten. Negeren, kop in het zand steken, betreuren maar niets wijzigen, aangrijpen om zaken naar eigen hand te zetten. Maar dat wat gebeurt is …
Oranje vult de straten, monden en het spijsverteringsstelsel. Er heerst een regelarme sfeer, vrijhandel tiert welig en er is een stortvloed aan leeggehaalde zolders, schuren, garages en hobbykamers. Om over kinderkamers en kledingkasten nog maar te zwijgen. We kunnen weer over koppen lopen, struikelen over kleedjes en de geur van …
Het is zaterdag vandaag. Een dag, ooit een werkdag, bestemd voor rust en bijkomen van een werkweek. Een dag waarop huishoudelijke klussen worden geklaard, of tuin karweitjes. Een dag waarop de auto gewassen en gepoetst wordt. Zo’n dag die 52 dagen per jaar voorkomt, soms 53. Misschien zelfs soms 51. …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
