Uitzicht op marteling

Poëzie

de stapel groeit en groeit
het onderzeil wordt bovenop
de slaapzakken gegooid
terwijl het kookstel naast
de vouwstoelen staat

de luchtbedden worden
broederlijk naast de doos
met gasflessen en nachtlamp…

Wolkenreis

Poëzie

het gras onder me
de blik naar boven
de wolken trekken
in een traag corso
voorbij de einder
van mijn bewustzijn

met de wolken
verdwijnt het laatste
stukje zelfbehoud
uitgewrongen…

Dank je

Poëzie

Dank je voor alle regels
De zoete woorden
De milde moorden
De woede-uitbarstingen
In mentale beelden

De overgedragen tranen
Van verdriet
Van woede
Het verborgen vergeet mij niet
De verloren …

Gericht op Eros

Poëzie

laat mij sterven als ik mij niet meer aan dit leven mag laven
dit leven vol van vleselijk genot 
vol van waanzinnen en eindeloos beminnen 
van vrouwelijke vormen
een stevig …

Afscheid

Blog

‘Hoe lang nog?’

Het zijn woorden die mij nog lang bij zullen blijven. Ze werden uitgesproken door iemand die mij na aan het hart lag en die ondraaglijk leed. Intussen …

Het kunstenaarsafspraakje

Blog

Zo noemt Julia Cameron in haar boek “The Artist’s Way” een afspraakje met jezelf als je iets doet voor je creatieve ‘ik’. Een moment voor jezelf waarop je aandacht geeft …

Tempel

Poëzie

Dit lichaam is niet heilig,
geen tempel voor mijn
dolend bewustzijn.
Verdwaasd doorvoelend
van dit feitelijk bestaan.

Zonder begrip.

Ik leef in de ogen,
de lach en de armen
van …

Duizend jaar ontwaken

Poëzie

Al leef ik duizend jaar

Smeulende ruïnes doorzoekend
Nooit zal ik het bereiken

Al leef ik duizend jaar

Verbrande aarde onder mijn voeten
Vergeefs wroetend naar wat niet is

Al …