Walther Ligtvoet

Er glijden schepen en scheepjes voorbij. Er vliegen vogels onder je. Een kop koffie, een croissant. Een ontbijt met uitzicht. Slechts de frisse ochtendwind. De mist beperkt het blikveld edoch …

We hebben grenzen, die we standaard overschrijden. We stellen ultimatums, die we steeds weer verschuiven. We herstellen telkens weer, om dan opnieuw meer te doen dan eigenlijk kan. We lopen …

Hoe groeien we zonder schade? Hoe komen we een leven door minus de scheuren, de gaten en de krassen, fysiek en mentaal? En is dat wenselijk? Hoe vormt deze schade …

We aanschouwen de wereld door een kier, een kleine opening waardoor haat en nijd, oorlog en rampen sijpelen. Weer langzaam vergiftigend wat aan het helen is. Er is een remedie …

Er is geluid van vrolijke lach en het geroezemoes van bijkletsen. Er is een begroeten van bekenden en verwelkomen van onbekenden. Er is uitbundigheid en schuchterheid. Extravert en introvert gedrag …

Er zijn dagen die voorbijglijden als een kalm kabbelend beekje. Waar je de tijd als een blad op een licht golvend stroompje nakijkt. Jezelf afvragend of je misschien toch niet …

We kijken naar vergezichten. We hebben uitzicht over de tuinen van anderen en wat hoger de daken van de stad, groen of mens gemaakt. We zwaaien naar voorbijvarend ijzer en …

Er worden plannen gesmeed, reizen gepland, keuzes gemaakt. Er wordt begrepen en geaccepteerd. Er wordt neergelegd bij beperkingen en grenzen, al worden deze laatste nog altijd niet herkend. Er zijn …

De muren zijn in ral 9010, een vloer grijsbruin, kasten rood en beuken gekleurd. Stoelen staan tegenover een kast waarop een scherm en elders is een kat zich aan het …