Stemmen vervormd en verdrongen, vermomd tot murmelen door gesmolten zand, reppen over leven en plezier. Als het incidenteel gelach een indicatie mag zijn.
In tijden waarin waanzin hoogtij viert en greppels graaft om elkaar te bestoken met waarheden, half of geveinsd, klinken de geluiden welhaast verzoenend en bijna onaards tot aan onwerkelijk toe.
Blokkeren een vermoeidheid te ver onderga ik het contrast met mijn gedachten tot ik besluit hulp in te zetten door afleiding te zoeken en schrijf dit stukje terwijl al het geluid buiten wegebt tot ik weer alleen ben met mijn overpeinzingen.
Een stuk tekst overtuigend geschreven vanuit een sterke/zwakke kant van jou.