Er is een nacht die donkerder is dan gewoonlijk. Een nacht waarin onmacht en onrecht elkaar treffen. Er wordt met woorden gesmeten als zijn het stenen en er worden plannen gesmeed die het daglicht niet zullen verdragen.
Er is een stem die dacht tegen te stemmen. Tegen onrecht, tegen kapitalisme, tegen haat, tegen intolerantie. Er is een stem die te weinig medestemmen kreeg. Maar zwijgen is geen optie. Juist nu niet, in deze donkerste nacht die deze stem tot nu toe gekend heeft. Hij zal niet nalaten te laten weten dat er geen plaats is voor haat, intolerantie, onrecht en ongebreideld kapitalisme.
Er wordt een lichtje ontstoken. Klein, zwak. Maar een lichtpuntje niettemin, in deze donkerste nacht.
Instemmende groet,
Ik roep met je mee, tegen onrecht, intorerantie, haat etc. Ook ik ben maar een klein licht, maar ik blijf schijnen.
Gelukkig ben ik dus geen roepende in de woestijn 😉