Soms ratelt het, dan is het weer kabbelend. Meestal giert het, maar een enkele keer raast het. Vaker nog stroomt het eindeloos door. Minuten, uren, dagen, nachten. Er lijkt geen schakelaar.
En dan ineens is het stil. Doodstil. De aanraking van handen die knopen vinden en spieren kneden, de geur van massageolie, de kalmerende klanken van reiki muzak. Het zachte ademen van de masseuse in een ritme dat langzaam in het eigen ademen overgaat. Zo glijden de minuten, uren voorbij en vraag je jezelf achteraf af of het wel echt was. Maar lichaam en geest voelen ontspannen aan. Een gewaarwording alsof je zweeft.
Al is het slecht een kwestie van tijd voor het razen, gieren, stromen, kabbelen, ratelen weer start.
Foto door Tima Miroshnichenko via Pexels