Het wasgoed op het balkon wordt verankerd, de ramen en deuren stevig gesloten. De wind giert om het gebouw, wolken vliegen voorbij en de zon, zodra hij aanwezig is, verwarmt door de ramen heen de kamer. Een nazomer met hindernissen. Warmer dan meestal en soms wat frisser dan verwacht. En vooral ook veel wind. Maar er is koffie en er zijn pannenkoeken met stroop. Er zijn appels en mandarijnen voor de najaar vezels en vitaminen.
De ochtendschemering komt later, de avondschemering vroeger. Nog even en de bladeren kleuren geel en rood om dan bruin naar beneden te vallen en dan een knisperend dek verzorgend tijdens de wandeling. Het leven zal zich meer en meer binnen af gaan spelen, knus bij kaarsvlam of haardvuur. De gezelschapsspellen komen weer tevoorschijn, de snacks en drankjes op tafel. Buiten voltrekt zich het wisselen der seizoenen, binnen de contemplatie. Het najaar is er en de donkere dagen volgen snel. Voor de één een gruwel, voor de ander een plezier.
En ik? Ik kijk uit over stad en wijk en bevraag mezelf, ervaar de antwoorden en wacht de fysiologische reactie af.
Foto door Stijn Dijkstra.