Beperkte kansen door te weinig uren met succesvolle aandacht. Een beperkt overduidelijk proces voorafgaand zorgde voor uitgave van wat niet bestond, achteraf te recupereren zonder te creperen tussen lakens en matras. Een uitstap naar buurland met aansluitend een verblijf van lief met leed. Er is een limiet aan uitgave, een bewindvoering over energie en een incassobureau voor opladen van wat beperkt is. Het is soms een worsteling om accu gevuld te krijgen, en te houden, terwijl er lekkages optreden langs kanten waarvan het bestaan slechts vermoed werd. Het vullen van het geheel duurt langer dan het uitgeven dus geduld schijnt schoon te zijn in een zaak als deze.
Tijdens dagen waarop gesmolten wordt door Celsius’s gemeten temperaturen wordt gewerkt en gedacht en gedroomd over september en wat dan te tonen. Intussen wordt in drie dee gedoken, voorbereiden voor het verkrijgen van nieuwe middelen voor nieuwe uitingen middels oude technieken in een nieuw jasje. Hoe verder te gaan is nog gehuld in spreekwoordelijke nevelen, in gedroomde sferen. Er wordt gewikt, gewogen, verworpen, omarmd en keuzes gemaakt voor vooruitgang in mogelijkheden en middelen. Er wordt geschoven, eerst in gedachten, later in ruimte. Er wordt opgebouwd teneinde te kunnen creëren wat hoofd en hart al kunnen zien maar waar handen en ogen nog geen weg in weten. Een mogelijkheid om te leren en te groeien.
Maar boven alles is het beperkt succes de brandstof voor de passie die blijvend blijkt te bestaan.
