Energie is vluchtig. Het wordt opgewekt, uitgegeven of bespaard. Het verdwijnt en komt, opgeladen en verspild. Het is nodig om te functioneren, te creëren en te genieten. Zonder dat is er slechts vegeteren.
Er wordt verkwist en behouden. Een langzaam vullende accu, soms sneller leeg getrokken dan gewild. En dan is het weer tijd voor gedwongen rust. Een behoefte, vermaledijd en gewenst, vervloekt en gezegend. Een opladen tot aan minimaal niveau zodat er gewerkt kan worden, geleefd kan worden. Gedaan kan worden wat gewild is en wat nodig is. Een functioneren op de grens van tekort en genoeg. Een leven waarin ambities zijn bijgesteld naar beneden maar evengoed genoten wordt van wat er nog is en kan.
Foto door Asim Alnamat.