Tijden veranderen. ‘Vroeger’ bestaat niet meer en ‘later’ moet zich nog ontwikkelen. Het ‘nu’, hier, dit moment. Dat is blijkbaar alles wat er is, wat ertoe doet. Maar het ‘nu’ is ook een overgang van vroeger naar later. Wat wij nu ervaren, hoe wij ons nu ontwikkelen is gebouwd op vroeger en dient als bouwsteen voor later.
Een kijkje in wat zich soms in mijn brein afspeelt. Vroeger was ik anders dan ik nu ben en later zal zich weer op een andere manier ontvouwen dan het voorheen deed. Nieuwe ervaringen, nieuwe kennis, nieuw zelfinzicht.
Niet al het nieuwe is even positief of op zijn minst niet altijd even duidelijk. Ik heb op dit moment geen idee hoe ik later zal zijn. Waar ik zal staan, wat mij dan bezig zal gaan houden. Ik heb ambities, ik heb dromen en ik heb angsten en onzekerheden. Maar niets van dat alles behoeft waarheid te worden of uit te pakken zoals het zich nu in mijn brein lijkt te ontvouwen. Vroeger zou ik nooit serieus aandacht geschonken hebben aan zaken als polyamorie bijvoorbeeld. Of nagedacht hebben over carrièrewijzigingen. Om over al die andere dingen die zich nu in mijn leven afspelen maar te zwijgen.
Nieuwe ervaringen, nieuwe kennis en meer zelfinzicht laten van zich spreken en veranderen mijn ideeën over, mijn kijk op, mijn leven. Veranderingen, aan en in mijzelf, die ik in het verleden onmogelijk achtte voltrekken zich nu bijna dagelijks. Waar het uiteindelijk eindigt, zo het al ooit eindigen zal, is mij niet duidelijk.
Maar dat is eerlijk gezegd ook niet zo erg. De reis vind ik inmiddels stukken belangrijker en interessanter dan het doel.
hey walter echt heel mooi geschreven!