Er zijn grenzen die zijn overschreden. Er zijn wonden, opengereten. Er zijn jaren verloren. Er is een leven dat zich langs de lijnen der verwachtingen heeft ontwikkeld maar beperkt is gebleven in zijn kracht en mogelijkheden. Er zijn jaren waarin het nog mogelijk is.
Het volgen van adviezen van derden, het niet vertrouwen op eigen kunnen en het niet (h)erkennen van het eigen potentieel. Getoetst door middel van testen gemaakt voor en door gemiddelden en een bestaan aangepast conform de wensen van dezen. Maar er zijn nog jaren waarin het eigen kan worden bereikt.
Er is leven. Leven na de verwoesting die is aangericht, de gevolgen zichtbaar en onzichtbaar. Er is bereikt wat grenzen lijken. Er is een wachtpost aangesteld die een halt toeroept aan buiten en het innerlijk de ruimte geeft. Grenzen die weer worden opgerekt, dit keer een andere kant op. Het eigen heeft meer ruimte nodig. Wat volgt is vrijheid.