We pakken en verpakken, we stapelen en verzetten. Er wordt al geschilderd (in gedachten) en ingericht (wederom in gedachten). We rijden heen en weer zonder lading. We ijsberen en stressen alvast nog voor er daadwerkelijk stress vereist wordt. Er worden beren gezien en vellen verkocht, er wordt gecalculeerd en gehoopt.
Het is bijna zover. Het grote inpakken, het verplaatsen tussen muren. Het verkassen van de ene lengte- en breedtegraad naar de andere. Nieuwe fysieke horizonten, wellicht gepaard met mentale. Een nieuwe start, de zoveelste alweer. Er verandert verder weinig, slechts de hoeveelheid vierkante meters en het aantal ruimtes waarin ik en mijn huisgenote op vier pootjes gaan vertoeven. De stad blijft dezelfde, alleen ben ik er in de toekomst op een andere locatie vindbaar.
Succes met het verhuizen, Walther.