De afgelopen paar jaar zijn leerzame jaren geweest. Dit vooral dankzij het schrijven en optreden op dichterspodia. Het heeft mij veel geleerd over mijzelf, mijn leven en vooral ook over mijn te volgen koers. Een koers die ik nu langzaam maar zeker aan het verleggen ben. Hoe klein de koerswijziging ook is. Niet dat het schrijven stopt, dat zeer zeker niet. Ik moet echter ook zorgen dat ik voldoende inkomsten krijg. Het UWV kan immers niet tot in lengte van dagen mijn activiteiten ondersteunen en ja, ze hebben serieus ondersteund wat ik aan activiteiten heb ontplooid in de afgelopen jaren. Deze week ben ik dan ook begonnen aan een nieuwe baan waar ik de komende jaren mijn voornaamste inkomsten uit moet halen.
Terwijl ik werk zal ik langzaamaan de andere activiteiten gaan ontplooien die mijn toekomstige inkomstenbron moeten gaan worden. Of in ieder geval een flink deel ervan. Hierover zal ik ter zijner tijd nog wel het een en ander communiceren.
Wat ik nu al wel kan communiceren is het feit dat er een stichting gaat komen waarin diverse van mijn activiteiten worden ondergebracht zoals het taalpodium WoordDingen en Montmartre op de Heuvel. Die laatste is een evenement met kunst, theater, muziek en performance in combinatie met een brocante markt. Dit evenement was afgelopen jaar een succes te noemen.
Ik ben en blijf een druk bezet persoontje. Mijn studie, de evenementen die ik organiseer, werk en nog te ontplooien activiteiten en een privéleven zijn echter goed te combineren. Zelfs zo goed dat er tijd overblijft om een tweede bundel samen te stellen. Ja, je leest het goed. Een tweede bundel. Komende maand horen jullie meer hierover. Dus blijf me volgen als je meer wil weten.
Ik heb altijd in loondienst gewerkt.
Vriendelijke groet,
Ik niet.
Wat Walther kennelijk wil zeggen is dat ‘het in loondienst zijn’ nu even een onoverkomelijk iets is, van waaruit zich een anderssoortige inkomstenbron moet gaan ontkiemen ontstaan door uit vrije ondernemersschap??
Walther, doe voor mij maar nòg een tweede gedichtenbundeltje tzt…… 😉