Nog eventjes over FOMO

Nog even snel Facebook checken, hoe laat begon die netwerkbijeenkomst ook alweer? Hoe lang kan ik dan blijven voor ik naar de opening van die expositie moet en als ik niet te laat vertrek ben ik dan nog op tijd voor die dansvoorstelling waar iedereen het over heeft? Hoe laat moet ik dan morgenochtend weer op om de vroege vogelwandeling mee te lopen en kan ik daarna dan nog wel naar even naar Rotterdam om de cultuurwerkplaats te bezoeken om van daaruit dan door te reizen naar Amsterdam voor de verenigingsborrel of kan ik misschien beter rechtstreeks naar Amsterdam gaan zodat ik vroeg weg kan en nog tijd heb om in Utrecht een afzakkertje te nemen met mijn oude studievrienden?

Fear Of Missing Out. FOMO. Nooit gedacht dat ik daar zoveel last van zou hebben. Joy Of Missing Out zou eigenlijk het geval moeten zijn. De rust en eenvoud die ik zou moeten ervaren als ik niet mijzelf haast naar een expositie, borrel of andere georganiseerde bezigheid.  Maar in plaats daarvan denk ik alleen maar aan wat ik mis, wie ik mis en voel ik mij onrustig.

Waar komt dit toch vandaan? Volgens Gezondheidsnet.nl ligt de oorzaak in angst voor spijt (fijn, weer een angst toe te voegen aan het groeiend arsenaal). Die spijt komt dan weer voort uit onzekerheid en ontevredenheid. FOMO komt voornamelijk voor bij millenials. Naar het schijnt dan. Ik ben zeker geen millenial en ik kom meerdere zaken tegen die worden toegeschreven aan millenials die zo op mij van toepassing zouden zijn. Wellicht ben ik een millenial avant la lettre.. de oervader van de millenials. Maar goed, FOMO dus. De angst om dingen te moeten missen of de angst voor de gevolgen van het hebben gemist van dingen waar je volgens de diverse berichten bij had moeten zijn. Of zoiets.

Vroeger (zei hij met een oude raspende stem terwijl hij aan zijn congacje nipt) had ik hier in het geheel geen last van. Dingen gebeuren toch wel zonder mij en ze gebeuren ieder moment van de dag. Ik kan nu eenmaal niet overal bij zijn, tegelijkertijd de rust nemen die ik nodig heb om op te laden en om de dingen te doen die ik wil/moet doen. The Joy Of Missing Out is dus eigenlijk het antoniem van FOMO. Het genieten van het missen van dingen want je hebt rust, bent minder geprikkeld en hebt daardoor de mentale ruimte voor het proces van creëren, om te studeren en om te genieten van het leven.

Misschien de agenda toch maar eens door de shredder duwen en de Facebook app verwijderen…..