In de warmte verdampt elke zin. Elk woord smelt weg op het witte scherm en de ventilator blaast de interpunctie weg. Adembenemend heerst de koperen ploert over dit kleine stukje aarde en dat al dagenlang.
Een enkele plots opkomende onweersbui geselt even de door mensen opgetrokken wereld om net zo plots weer te vertrekken en de warmte weer de vrije hand te geven. De geboden verkoeling slechts een kortstondig moment van respijt, een kort intermezzo als plagerijtje of misschien een pleziertje.
De weersvooruitzichten beloven veel, moedig opgesteld door weermannen en -vrouwen die hun modellen interpreteren. Maar ook zij zijn slechts speelbal van een onberekenbare natuur.
Het blijft toch mensenwerk, dat voorspellen.
Precies Walther!