Leven. Een geboorte, groeispurten met tussendoor momenten van rusten maar ook periodes van stress. (Aan)leren en vergeten, verbeten in de bres voor nieuwe kennis, vervangende lessen. Behoeften wijzigen in vereisten. Een les in ouder worden, gebreken die de nieuwe realiteit verstoren. Overleven in een periode van herbalans, begeven op onbekend terrein. Het ontdekken van nieuwe kwaliteiten en affiniteiten vereisen een wijziging in horizon. Een blok beton valt van gespannen schouders. Verbannen van werkvloer naar zijlijn brengt bevrijding van verplichting, nu slechts nog wat verlichting op nieuwe wegen.
Angst en onzekerheid in de donkere krochten van een brein dat gedijt bij duidelijkheid en kalmte en zichzelf soms verwijt dat de dromen dromen moesten blijven maar nu niet langer meer in staat is terug te keren naar wat was en voort moet ploeteren naar wat is, wat zijn zal. Het steeds maar op zichzelf foeteren wordt genegeerd. Doorgaan wordt nu geleerd en toegepast waarbij het zichzelf verrast met nieuwe kennis, nieuwe dromen, nieuwe wegen. Balanceren op een koord tussen energie en opladen. Bijkomen van wat was, tevreden zijn met wat is, overwegen wat zal zijn.
