Over schrijven, dichten en leven

Toen ik begin dit jaar serieus begon met schrijven had ik niet kunnen vermoeden dat het schrijven zo’n grote invloed op mijn leven zou gaan krijgen. Ik ben enorm verbaasd dat ik nu korte verhalen en gedichten schrijf voor publicatie, een gedichtenbundel aan het uitbrengen ben (nog een paar weken geduld) en serieus aan een novelle aan het werken ben. Om maar niet te spreken over het feit dat ik ook voordraag of declameer (spreken in het openbaar.. brrr….). Ik sta versteld van mezelf. Nooit gedacht dat ik dit in mij had.

En het schrijven en dichten heeft mij nog veel meer gebracht. Contacten met mooie mensen, intrigerende mensen, leuke mensen. Mensen die mij energie geven. Nieuwe vrienden en daardoor ook weer zovele nieuwe wegen en mogelijkheden met als gevolg volop ideeën voor andere activiteiten die ik ineens aan het ontplooien ben die zijdelings met het schrijven te maken hebben of anderszins op mijn pad zijn gekomen nu ik schrijf en dicht.

Komende maanden ben ik intensief aan de slag met al mijn eigen activiteiten na een behoorlijke periode vol zaken die werden gedicteerd door anderen of andere omstandigheden. De drukte waar ik in de vorige blog over schreef is nu een stuk minder, veel van die activiteiten zijn nu afgerond en ik heb weer energie voor mijn eigen dingen. Mijn agenda ben ik nu aan het vullen met blokken tijd voor het schrijven en tussendoor gelardeerd met andere activiteiten die mij bezighouden of die ik nog heb uitstaan omdat ik anderen heb beloofd ze te helpen. Ik voel mij er nu al een stuk beter onder.

Uiteindelijk zal het wel goedkomen met mijn eigen literaire aspiraties. Het heeft tijd nodig maar ik kom er wel 🙂 .