Ai… excuses.. ik heb een lange stilte laten vallen. Dat is niet goed. Te lange stiltes en mensen gaan denken dat je niets meer te melden hebt.
Niets is minder waar. Ik ben druk geweest. Met leuke dingen, met goede dingen. Maar wel allemaal dingen waar jullie weinig van hebben gemerkt. Festivals, organisatiewerkzaamheden voor diverse evenementen (binnen een vereniging waar ik lid van ben). Het vergt allemaal tijd.
Maar ook op literair vlak ben ik druk bezig geweest. Alhoewel het niet echt zichtbaar is op de site. Ik heb weer voorgedragen. Jawel, ik heb het weer aangedurfd. En het voelde goed. Zo goed dat ik het vaker wil gaan doen. Maar ik ben ook bezig met voorbereidingen voor het samenstellen van een gedichtenbundel met daarin gedichten die je hier op de site terugvindt maar ook gedichten die ik niet op de site publiceer (er moet immers een reden zijn om de bundel aan te schaffen niet 😉 ). In die bundel zal ook wat grafisch werk opgenomen worden maar hoe of wat, dat weet ik nog niet. Het zal een gelimiteerde oplage worden van 50 stuks. Handgebonden.
Daarnaast ben ik ook aan het brainstormen geweest over mijn novelle. Ik had een begin en opbouw, ik had een einde, maar ik had geen enkel idee hoe het scharnierpunt eruit zou zien. Een scharnierpunt is het moment waarop in een verhaal een wending in het plot voorkomt. In mijn geval, hoe kwam ik van mijn opgebouwd begin naar het einde toe. Dankzij wat toevallige opmerkingen kwam ik op het idee voor het scharnierpunt in mijn verhaal. Met dank aan mijn muse.
Komende tijd zal ik wel wat meer gaan posten. Ik schaam mij diep voor de lange stilte namelijk. En hou sowieso even in de gaten wanneer mijn dichtbundel wordt aangekondigd. Hij zal hier op de site te koop worden aangeboden en op diverse locaties waar ik voor zal dragen zal ik ook wat exemplaren aanbieden.
Voor nu echter moet ik weer even afsluiten. Het organiseren van een weekend vol lezingen, workshops en andere activiteiten vergt best veel tijd. Maar levert ook veel leuks op.