Thuisgalerie/-bibliotheek

Mijn huis is een verzamelplaats van boeken, kunst en wat een alleen levende man zoal verzamelt. Juist deze dagen, nu we verplicht binnen zitten, valt het me op. Raar ook overigens dat ik, nu ik gedwongen ben thuis te blijven, verlang naar al die sociale bijeenkomsten die ik altijd beleefd meed. Misschien het recalcitrante in mij? Maar goed… nu ik dus verplicht binnen zit zie ik ook de kunstobjecten en de boeken om mij heen. 

Ik lees de boeken eindelijk. En ik geniet van het staren naar de Spelende Vrouw, een ietwat ondeugend kunstwerk van beeldend kunstenares Sylvia Thijssen, of naar het naamloze en vormloze bronzen beeld van Toos Manders. Ook een kleiner werk van Petra Fenijn trekt meer mijn aandacht. Een uiltje dat wat wantrouwend mijn keuken bekijkt die ik toch zeker wel goed en hygiënisch schoonhoud (al kan de rest van het huis eenzelfde aandacht gebruiken). 

De boeken en de kunst troosten me enigszins in deze rare rijden. Een vervanging van mijn normale leven waarin ik musea en galeries bezocht, boeken beleefde in de vorm van verhalenvertellers en dichters bij de tientallen bijeenkomsten iedere maand (die ik uiteraard niet allemaal bezocht).

Maar moeder natuur heeft zo haar eigen manier om rust te eisen blijkt nu. De pas op de plaats, afgedwongen door een microscopisch klein organisme, is deels een redding, deels een straf.