Vandaag een dagje rondgehangen in één van de mooiste parken die ik ken. Het Valkenberg park te Breda.
Een heerlijk park, niet supergroot maar groot genoeg om er rust te ervaren en daarnaast ook nog eens mooi aangelegd. Vele Bredanaars genieten ervan alsmede een hoop toeristen die Breda aandoen en dat is niet zo heel verwonderlijk aangezien je door het park komt als je vanuit het Centraal Station komt en naar het centrum van de stad loopt. Ik heb er heerlijk gezeten in de ochtend op de terugweg van een tripje naar de bibliotheek. Even rustig op een bankje zitten, wat lezen, omgeving op me in laten werken en wat oefenen in zintuiglijk waarnemen. Tegelijk wat gedacht aan mijn novelle, een work in progress, die ik uiteindelijk eind dit jaar of begin volgend jaar hoop klaar te hebben.
Terwijl ik daar zat heb ik ook een gedicht geschreven, inspiratie slaat toe op de meest onverwachte momenten. Het heet “Ode aan het Valkenberg Park“. Volg de link zou ik zeggen.
Later op de dag heb ik het park nogmaals bezocht. Leo de Jager, een blogger en medelid van het Oosterhouts Bloggers Collectief (blijft leuk klinken ook al bestaat het helemaal niet) is fotograaf en gaat graag fotograferen in het park en hij vond het leuk als ik een keer meeging dus ik toog voor de tweede maal naar Breda en het park deze dag. Leuk om te zien hoe mensen reageren op een fototoestel en hoe mensen open zijn als je maar op een respectvolle manier toestemming vraagt om een foto te mogen maken of gewoon uitlegt wat je aan het doen bent. Mensen zijn vaak gesteld op hun privacy en willen niet altijd op een foto of zien er een mogelijkheid in om geld te vragen (portretrecht lijkt iedereen te kennen ook al weten ze niet wat het inhoudt of dat het zo heet).
Desondanks zijn er velen bereid om eens goed te poseren.
