We wandelen over heide, onder takken, door bomen en het bos. Er wordt gesproken over ditjes en over datjes en er wordt ontdekt wie de mens is behorend bij de naam en soms het gezicht. Er is een moment van herkenning, soms van verbazing en soms van bewondering.
Gesprekken van mens tot mens zijn voedsel voor de ziel, een moment van ijking van het eigen en een beter leren kennen van medemens. Elke stad is een dorp, er is geen anonimiteit op het platteland dat heel Nederland is. Er is slechts langs elkaar heen leven ondanks de wetenschap van het bestaan van de ander.
Soms is een wandeling dan net voldoende om gevoel te krijgen.