Er is afstand in denken en doen. Afstand die het denken niet doet overgaan tot actie, afstand die het doen niet koppelt aan de gedachte ervoor. Er is iets uit balans door een tekort of een overschot.
Veel ideeën belanden op een grote hoop die niet kleiner lijkt te worden, slechts groter en ingewikkelder en de drempel om deze hoop aan te pakken lijkt evenredig te groeien met de hoop zelf. Er is zoveel wat gedaan wenst te worden, wat gecreëerd wil worden, wat geleerd wil worden. Er rest te weinig tijd om alles te doen. En keuzes maken uit dat alles lijkt onmogelijk. Verlammend haast.
Toch, stap voor stap, wordt de berg aangepakt. Er wordt gecreëerd, er wordt geleerd, er wordt gedaan. Er wordt geleefd.
Photo by Billy Huynh on Unsplash
En af en toe een schop onder het achterwerk. Is soms zeer nodig en louterend wellicht. Of projecteer ik nu wat ik zelf nodig heb?
Wel… de schop die ik vandaag ontving heeft gewerkt want anders vrees ik dat dit stukje morgen pas was geplaatst…..