De naakte dichter

 

Als een stormwind die het zand opjaagt
Het vel en vlees van de botten blaast
Tot enkel de ziel berooft van elke bescherming naakt overblijft
Voor eenieder te aanschouwen
Aldus staat een dichter op het podium
Zijn woorden worden aangehoord en gewogen
Ontvangen met welwillendheid of afgewezen zonder mededogen
Naakt als hij is kan hij enkel ondergaan
De blikken die hem sterken of zelfs bedreigen in zijn bestaan
Maar een woordkunstenaar kan niet anders dan het podium beklimmen
Zijn woorden declameren
Het komt van binnen
Het alles verzengend vuur samengesteld uit liefde, haat, verdriet of woede
Het zoekt en vindt de enige uitweg
In woorden op papier neergeschreven en georeerd voor een kritisch publiek

Kwetsbaarder nog, naakter, dan eenieder ooit geweest is

 

2 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven

Gelieve mijn rechten te respecteren.