Zodra de auto de straat uit is overvalt me het gevoel dat
wegen en paden soms uiteenlopen om later weer
samen te komen in snelwegen of olifanten paadjes. Geen
mens die ik volgen kan, ik verlies mijzelf weer eens.
Verlies is frustrerend, zeker als het meer betreft dan materiële
zaken of een simpel leven. Eigenheid kun je
evengoed kwijtraken. En evengoed weer hervinden. Alleen
waar zoek je dan? In welk laatje of in welke hoek
bevindt zich zoiets of is eigenheid iets wat je gewoon bezit
en kun je dat gewoon toch niet kwijtraken zoals
ik sleutels altijd verlies. Die ik vervolgens terugvind in de
koelkast of aan de buitenzijde van de deur, in het slot.
Maar als ik dan alsnog een zoektocht start en ik naar de bekende
weg lijkt te vragen bereik ik toch weer het doel.
Al weet ik nog steeds niet of dat doel het doel is waar ik heen wil.