de uren en dagen rijgen
zich aaneen waarbij indruk
na ervaring zich beklijven
de eerste woordjes
de eerste stapjes en valpartij
de eerste schooldag
met letters en cijfers
dan nog nietszeggend
maar later van zoveel belang
de eerste blikken
het bijbehorende blozen
de eerste zoen en vrijpartij
de baan met taken
die niets betekenen
de zinloze dagvulling
in loondienst, opdrachten
opvolgend als ware ze
bevelen in doodsstrijd
de eerste promotie
en bijbehorend broodnijd
van gepasseerde collega’s
de eerste kinderen
de cyclus start opnieuw
nu vanuit een ander perspectief
de eerste groeipijnen
de rest gaat sneller dan
in eigen geheugen gegrift staat
het grote loslaten
de sprong in het diepe
je eerste raceauto
de tweede partner
jonger ditmaal
de reis naar een laatste
woonstee, de smaak
van slappe ochtendthee
de vertroeteling en
beledigende betutteling
de laatste oogopslag
de laatste ademtocht
eens is alles herinnering
Mooi….soms ook heimwee en verdriet….nostalgisch prachtig, Walther…
En dan het eerste sterven
met aan het eind van de tunnel licht
waarin je langzaam ontwaard
Een mooi en bekend gezicht
Daarna je eerste verschijnen
voor onze lieve Heer
en omdat je niet alles goed geleerd hebt
mag je binnenkort nog een keer
En weer gaat je ziel op reis
En kruipt in een klein eitje,
Wachtend op bevruchting
Een orgasme verblijd je
En zo gaat de cyclus rond
Leren we meer en meer
Om mens te zijn voor elkaar,
en anders mag je nog een keer 🙂
Dank voor de inspiratie,
gr. Rob
Dank voor de aanvulling Rob 🙂